22 lipca 2016 roku Sejm przyjął poprawki Senatu do ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, co oznacza, że ustawa trafi teraz na biurko Prezydenta. Jest to już kolejna w tej kadencji parlamentu ustawa o Trybunale Konstytucyjnym. Pomimo senackich poprawek, które mają stworzyć pozory poszukiwania kompromisu, ustawa ta jest kolejną próbą blokowania prac Trybunału. Nie można bowiem budować kompromisu wokół działań, które są albo sprzeczne z Konstytucją, albo rodzą poważne wątpliwości konstytucyjne.

W grudniu 2015 r. FOR podkreślało, że atak polityków partii rządzącej na Trybunał oznacza dalsze psucie zasad państwa prawa ¹ . Po ponad pół roku psucie tych zasad nadal trwa. Należy podkreślić, że od 9 marca 2016 r. politycy PiS nie publikują wyroków Trybunału Konstytucyjnego, a Prezydent Andrzej Duda wciąż nie przyjął ślubowania od trzech legalnie wybranych sędziów TK. Uchwalona przez Sejm i Senat kolejna ustawa wpisuje się w scenariusz osłabiania fundamentów demokratycznego państwa prawnego w Polsce.

Działania Prawa i Sprawiedliwości mają też ważny wymiar gospodarczy. Dalsze zwiększanie niepewności działa zniechęcająco na krajowych oraz zagranicznych inwestorów i może negatywnie przełożyć się na wzrost gospodarczy, na co w ostatnich miesiącach zwracały uwagę m.in. agencje ratingowe, organizacje międzynarodowe i przedsiębiorcy. Tym samym atak na TK jest sprzecznym z celami tzw. planu Morawieckiego na przykład w obszarze zwiększania stopy inwestycji w Polsce, która wymaga stabilności prawnej i instytucjonalnej.

Prezydent powinien zawetować kolejną szkodliwą ustawę o Trybunale Konstytucyjnym, jeśli faktycznie chce być strażnikiem Konstytucji.

Co prawda w nowej ustawie o TK wyeliminowano większość zapisów uznanych za niezgodne z ustawą zasadniczą w wyroku z 9 marca 2016 roku o sygnaturze K 47/15, jednakże wprowadzono inne zapisy, którymi Trybunał Konstytucyjny, działając w oparciu o Konstytucję, powinien zająć się jak najszybciej po wejściu w życie tej ustawy.

Pierwszym zapisem rodzącym wątpliwości co do zgodności z Konstytucją jest Art. 38 procedowanej ustawy, który reguluje kolejność rozpoznania spraw przez Trybunał Konstytucyjny zgodnie z kolejnością ich wpływu. Taki zapis został już uznany za niekonstytucyjny w wyroku z 9 marca 2016 o sygnaturze K 47/15, ponieważ „uniemożliwia organowi konstytucyjnemu, którym jest Trybunał Konstytucyjny, rzetelne i sprawne działanie oraz ingeruje w jego niezależność i odrębność od pozostałych władz, naruszając zasady państwa prawnego”. Wprowadzono szeregu wyjątków, jakimi są: