Uchwalenie Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka było kamieniem milowym w dziejach ludzkości, wracając w stare koleiny zaczęto używać jej jako narzędzia do celów całkowicie sprzecznych z jej duchem i pierwotnymi celami.

P.S. Niedawna historia tej organizacji nie wskazuje, by przypisywała ona zbyt wielką wagę do sprawdzania przedstawionych jej „świadectw”: krótko mówiąc, zazwyczaj akceptuje ona bez sprawdzania czegokolwiek opowieści, które pokazują działalność żołnierzy izraelskich w złym świetle. Nie ma zbyt wielu przykładów, kiedy udaje się dowieść, iż te opowieści są nieprawdziwe tylko dlatego, że BtS nie podaje żadnych danych umożliwiających zidentyfikowanie wydarzenia. Kilka jednak udało się zidentyfikować i okazały się fikcją. Podaję tu tylko jeden przykład:

BtS przedstawiła komisji Goldstone’a świadectwo żołnierza o pseudonimie Ram, który twierdził, że był naocznym świadkiem zastrzelenia matki i jej dwojga dzieci w Gazie podczas operacji Płynny Ołów. Po zbadaniu sprawy okazało się, że nie był naocznym świadkiem, a tylko o tym słyszał, okazało się, że matka i jej dwoje dzieci nie zginęły, a tylko oddano w ich kierunku strzał ostrzegawczy, bo zbliżały do miejsca walk, że dowódca żołnierza, który oddał strzał ostrzegawczy zrugał go za strzelanie w kierunku kobiety z dziećmi. Nawet „New York Times” przyznał z czasem, że ta mrożąca krew w żyłach historia o zastrzeleniu z zimną krwią palestyńskiej kobiety z dziećmi była zaledwie zasłyszana opowieścią.
(Raport Goldsone’a opierał się w niemałym stopniu na materiałach BtS, a sam Goldstone wycofał się z czasem z tego, co podpisał swoim nazwiskiem.)
Studio Opinii