We wstępie tego uzasadnienia posłowie wnioskodawcy przywołują fakt, że w dniu 8 października 2015 r. Sejm wybrał nowych sędziów TK w związku z upływem kadencji trzech sędziów. Konstatują jednocześnie, że do dnia 9 grudnia 2015 r. (tj. dnia złożenia omawianego projektu uchwały Sejmu) nowo wybrani sędziowie nie złożyli ślubowania wobec Prezydenta RP. Posłowie wnioskodawcy wyrażają więc obawę, że dochodzi przez to do naruszenia konstytucyjnych zasad demokratycznego państwa prawnego i zasady podziału władzy. Posłowie wnioskodawcy przywołują następnie wyrok TK z dnia 3 grudnia 2015 r. (sygn. akt K 34/15), w którym Trybunał uznał za zgodne z konstytucją przepisy przywołanej ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, regulujące wybór sędziów TK, w odniesieniu do trzech sędziów wybranych w miejsce sędziów, których kadencja upłynęła 6 listopada 2015 r. Posłowie wnioskodawcy podkreślają też, że Trybunał w tym wyroku stwierdził, że art. 21 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, dotyczący ślubowania składanego przez nowo wybranego sędziego wobec prezydenta, nakłada na głowę państwa obowiązek niezwłocznego odebrania takiego ślubowania, a jakiekolwiek inne sposoby rozumienia tego przepisu są niekonstytucyjne. Posłowie przytoczyli też art. 190 ust. 1 konstytucji, zgodnie z którym orzeczenia TK są ostateczne i mają moc powszechnie obowiązującą. Argumentację poselską wieńczy przywołanie art. 126 ust. 2 konstytucji, zgodnie z którym prezydent m.in. czuwa nad przestrzeganiem konstytucji. Zdaniem wnioskodawców projektu uchwały, wobec niezastosowania się do przywołanego wyroku TK mamy do czynienia z łamaniem przez Prezydenta RP prawa, polegającym na naruszeniu ustawy zasadniczej. W ocenie posłów wnioskodawców, prowadzi to do zaburzenia funkcjonowania ustroju państwa, złamania zasady podziału władzy oraz pogwałcenia bezpieczeństwa demokratycznego systemu RP.

Pomijając ocenę politycznej potrzeby złożenia proponowanej uchwały, można przyjąć, że pozostałe aspekty projektu mogą zostać ocenione z prawnego punktu widzenia. W tym zakresie należy podkreślić, że przesłanki ujęte w projekcie uchwały po- zostają w ścisłym związku merytorycznym z proponowaną konkluzją. Treści niebudzące w tym zakresie zastrzeżeń prawnych zawarte są zarówno w samym tekście przedłożonego projektu uchwały, jak i w jego uzasadnieniu, choć w tym ostatnim ma to znaczenie jedynie dodatkowe, jako że — w razie podjęcia przez Sejm proponowanej uchwały — nie stanowiłoby ono jej integralnej części. Pozytywna ocena dotyczy zarówno przywoływania znaczenia przedmiotowego wyroku TK z dnia 3 grudnia 2015 r., jak i przywołanego art. 21 ustawy o TK z 25 czerwca 2015 r. Wypływające z tego stanu prawnego obowiązki prezydenta nie budzą moich wątpliwości, choć celowe byłoby znalezienie formuły prawnej umożliwiającej ich zrealizowanie. W tym sensie przedłożony projekt uchwały jest zgodny z konstytucyjnymi celami, jakie legły u podstaw obu przywołanych przez posłów przesłanek ich stanowiska.