W Niemczech zmienia się także opinia na temat gazu łupkowego – koalicja rządząca chce znieść moratorium na stosowanie tzw. metody frackingu jeszcze przed wyborami jesienią br. To wszystko pokazuje, że sytuacja nie jest biało-czarna, a dla Polski istnieje spora przestrzeń do działania.

W debacie poświęconej pańskiemu raportowi często pojawiało się sformułowanie, że to właśnie energetyka będzie przyczyną „kursu kolizyjnego” w relacjach polsko-niemieckich. Czy uda nam się znaleźć płaszczyznę porozumienia?

Polska stawia dziś w swojej polityce energetycznej na węgiel, energię atomową oraz łupki. Niemcy zaś na odnawialne źródła energii. Musimy mieć świadomość, że te rozbieżne interesy będą źródłem konfliktów, a jednocześnie eksploatować potencjał współpracy. Wbrew pozorom nie jest on w kwestiach energetycznych tak znikomy. Niemcy z powodu przejścia na energię odnawialną są dziś dużo bardziej zainteresowani polskim postulatem rozbudowy sieci energetycznych. Kiedyś nie przywiązywano do tego tematu tak dużej wagi. Teraz nasi zachodni sąsiedzi stopniowo zdają sobie sprawę, że z powodu potencjalnych wahań w dostawach energii, muszą mieć także możliwości jej importu.

Stosunki polsko-niemieckie zmieniają się na naszych oczach, nabierając zupełnie nowej jakości. Jak budować dialog z Niemcami w tej nowej rzeczywistości?

Przede wszystkim trzeźwo i pragmatycznie. Niemcy są dla Polski najważniejszym sąsiadem i partnerem. Krajem kluczowym dla polskiej polityki zagranicznej i budowania naszego miejsca w Europie. Nie możemy jednak zapominać o innych państwach w regionie. Wręcz przeciwnie, powinniśmy postrzegać nasze stosunki z zachodnim sąsiadem także w kontekście relacji z krajami Grupy Wyszehradzkiej czy basenu Morza Bałtyckiego.

Mówiąc o nowej jakości współpracy polsko-niemieckiej warto także zwrócić uwagę, jak zmienia się ich społeczny odbiór. Coraz więcej jest między nami zaufania i pozytywów, co pokazały np. badania Instytutu Spraw Publicznych prowadzone przez dr Agnieszkę Ładę.