Poseł Prawa i Sprawiedliwości Artur Górski, dotąd znany ze swoich wypowiedzi a to o prezydencie USA Baracku Obamie(„Obama to nadchodząca katastrofa, to koniec cywilizacji białego człowieka”), a to o gwałtach („Kazałbym rodzić nawet własnej żonie po gwałcie.”) zabrał się za odzyskiwanie polskiej własności na Litwie.

Rozpoczął swoją krucjatę od interpelacji, złożonej 4 grudnia u ministrów kultury i dziedzictwa narodowego oraz spraw zagranicznych. Przeczytajmy ten dokument i zapamiętajmy, może on bowiem zapoczątkować ważny, nowy rozdział w stosunkach polsko-litewskich, jeśli zostanie potraktowany z należytą powagą – przez Litwinów.

INTERPELACJA

w sprawie odzyskania dla polskiej społeczności w Wilnie budynku byłego Teatru Polskiego na Pohulance

Pan Prof. Piotr Gliński Wicepremier, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Pan Witold Waszczykowski Minister Spraw Zagranicznych

Na podstawie art. 192 Regulaminu Sejmu RP przedkładam Panu Premierowi i Panu Ministrowi interpelację poselską w sprawie odzyskania dla polskiej społeczności w Wilnie budynku byłego Teatru Polskiego na Pohulance.

Teatr na Pohulance (nazwa budynku pochodzi od nazwy ulicy wileńskiej Wielka Pohulanka, a obecnie J. Basanavičiusa) był wzniesiony w latach 1912-1914 z inicjatywy Hipolita Korwin-Milewskiego według projektu architektów Aleksandra Parczewskiego i Wacława Michniewicza.

Budynek wybudowano w stylistyce dworkowo-ziemiańskiej, zachowując jej "polski" charakter, przez kształt bryły i zdobienia w stylu polskiego neorenesansu (attyki). Teatr posiadał 900 miejsc na parterze i w dwóch amfiteatrach. Był jednym z nielicznych budynków posiadających w tamtych czasach w Wilnie centralne ogrzewanie, kanalizację i wodociąg. Budynek wybudowano ze składek społeczeństwa polskiego, głównie ziemian i zamożnych mieszczan guberni wileńskiej. Przekazany został władzom miasta w 1926 r. pod warunkiem, iż będą tu występować wyłącznie teatry polskie. W akcie notarialnym fundatorzy zapisali, iż "w teatrze ma rozbrzmiewać słowo polskie". W latach 1925-1929 działał tu zespół Juliusza Osterwy - teatr Reduta. Od lat 30-tych teatr funkcjonował jako Teatr Miejski na Pohulance. W trakcie II wojny światowej był jednym z nielicznych działających polskich teatrów. Po wojnie, wbrew intencji ofiarodawców, budynek został przekazany dla Litewskiego Teatru Opery i Baletu, następnie mieścił się tu Teatr Młodzieży, a ostatnio jest to siedziba Litewskiego Rosyjskiego Teatru Dramatycznego.