5. Uchwalony art. 68 pkt 5-7 ustawy stanowi novum w polskim systemie prawnym, nieznane dotychczas żadnej z obowiązujących procedur sądowych. Przepis ten ma charakter dysfunkcyjny. Uniemożliwia Trybunałowi Konstytucyjnemu rzetelne i sprawne wykonywanie funkcji orzeczniczych, do których organ ten powołany w Konstytucji. Zgodnie z tym przepisem złożenie podczas narady przez czterech sędziów Trybunału sprzeciwu wobec proponowanego rozstrzygnięcia pozbawi Trybunał Konstytucyjny możliwości wydania orzeczenia. Procedura ta może być powielana wielokrotnie, co w praktyce może pozbawić Trybunał możliwości rozstrzygnięcia sprawy. Zdaniem Krajowej Rady Sądownictwa, instrumentem w pełni gwarantującym sędziom Trybunału możliwość wyrażenia własnego stanowiska w rozpoznawanej sprawie jest prawo zgłoszenia przed ogłoszeniem orzeczenia zdania odrębnego oraz sporządzenie jego pisemnego uzasadnienia, co zostało przewidziane w art. 69 ust. 3 ustawy. Brak jest racjonalnych  argumentów uzasadniających wprowadzenie opisanego wyżej rozwiązania, prowadzić ono będzie do wydłużenia prac Trybunału lub nawet ich całkowitego paraliżu, a tym samym uniemożliwi wykonywanie jego kompetencji wynikających z przepisów Konstytucji. W ocenie Rady przepis ten, w zakresie w jakim umożliwia blokowanie wydania orzeczenia w sprawie rozpoznawanej w pełnym składzie Trybunału, jest niezgodny z art. 45 oraz art. 190 ust. 5 Konstytucji, a także art. 6 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.

6. Rada pozytywnie ocenia zamiar doprowadzenia do publikacji orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, jednakże zwraca uwagę, że obowiązek publikacji  orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego wynika wprost z Konstytucji i decyzja  o publikacji orzeczeń nie powinna być przedmiotem regulacji ustawowej. Ponadto przyjęty art. 91 ustawy ma ograniczony zakres, albowiem obejmuje tylko  orzeczenia wydane przez Trybunał w okresie od 10 marca 2016 r. do 30 czerwca 2016 r. Oznacza to, że nie zostanie ogłoszony wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 9 marca 2016 r. w sprawie o sygn. K 47/15, mimo że ma on istotne znaczenie dla ustroju i funkcjonowania Sądu Konstytucyjnego. Wyrok ten, na co Rada wielokrotnie zwracała uwagę, powinien stanowić punkt wyjścia w pracach nad ustawą o Trybunale Konstytucyjnym. Ponadto przyjęcie jako daty krańcowej 30 czerwca 2016 r. doprowadzi do sytuacji, w której nie zostaną ogłoszone orzeczenia Trybunału wydane między tym dniem a dniem wejścia w życie uchwalonej ustawy.