4. Ciągle bardzo duże uzależnienie od rosyjskich surowców energetycznych. Rząd wyciągnął wniosek, że uzależnienie to bardzo trudno byłoby zmniejszyć lub wymagałoby to ogromnych dodatkowych wysiłków i inwestycji.

5. Ostatni czynnik, wcale nie najmniej ważny: wewnątrzkrajowy interes polityczny. Jest on związany po części z „walką o wolność” przeciwko zachodnim instytucjom oskarżanym o podwójne standardy i przeciwko ponadnarodowym korporacjom broniącym swych interesów biznesowych. W retoryce rządu, instytucje UE wszczynają postępowania przeciwko Węgrom o naruszanie przepisów unijnych, gdyż służą interesom gospodarczym dużych międzynarodowych firm[6]. Przekonanie to jest czynnikiem decydującym o ocenie inicjatyw Komisji Europejskiej przez obecny rząd.

Wymienione wyżej czynniki oraz następująca eskalacja wydarzeń miały zasadniczy wpływ na stanowisko rządu, jego opinię na temat polityki UE wobec Rosji oraz sankcji. Specyfika polityki Węgier wiąże się z czynnikami wymienionym w pkt. 3 i 5, które zmusiły rząd do poszukiwania silnego wsparcia ze Wschodu. Choć wynik takiej zmiany polityki zdaniem większości analityków był nieprzewidywalny, dziś wydaje się coraz bardziej pewne, że ​​ze względu na skalę obecnego kryzysu rząd będzie musiał zmierzyć się z bardzo wysokim politycznym rachunkiem za swoją strategię.

Postrzeganie skuteczności polityki UE wobec Rosji

Fundamentalne przekonanie węgierskiego rządu zakładało, że Zachód, w tym USA i strefa euro traci na znaczeniu w globalnych relacjach gospodarczych i politycznych. Zaangażowanie i zobowiązania w ramach UE zostały dodatkowo osłabione przez spostrzeżenie, iż UE nie była w stanie poradzić sobie ze skutkami kryzysu tak skutecznie, jak uczyniły to duże, nie za bardzo demokratyczne gospodarki wschodzące. Innymi słowy, UE jako całość nie jest skuteczna w radzeniu sobie z kwestiami rozwoju gospodarczego i konfliktów politycznych. Jeśli chodzi o te ostatnie, to najbardziej oczywistymi przykładami są Bałkany Zachodnie i Partnerstwo Wschodnie.