- Skąd wziął się pomysł opracowania nowelizacji ustawy o języku polskim?

- Od kilku lat zastanawiamy się w Senacie nad podjęciem próby wspierania gwar polskich. Trzeba przy tym zrozumieć, że kiedy zajmujemy się gwarami polskimi, to zajmujemy się de facto językiem polskim. Gwary są istotną częścią kultur regionalnych. We współczesnym świecie są dwie tendencje - jedna to globalizacja, uniwersalizm i zacieranie różnic, a druga to wzmacnianie kultur regionalnych, ponieważ właśnie tam dzieją się rzeczy ważne dla kultur narodowych. To nie jest nic nowego, wiemy dobrze, że różnorodność jest bogactwem kultury, że różnorodność gwar wpływa na język ogólny. W języku polskim mamy nieźle zachowane, funkcjonujące do dzisiaj gwary. Dialekty to zespoły pokrewnych gwar. Mamy grupy gwar mazowieckich, wielkopolskich, małopolskich, śląskich, kujawsko-pomorskich czy mazurskich. Na seminaryjnym posiedzeniu Komisji Kultury i Środków Przekazu naukowcy, m.in. profesor Andrzej Markowski, przewodniczący Rady Języka Polskiego,  prof. Jadwiga Wronicz, kierownik Pracowni Gwar Małopolskich w Instytucie Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, i prof. Maria Pająkowska-Kensik z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy,  opowiedzieli się za ochroną istniejących gwar języka polskiego, są one bowiem skarbnicą języka ogólnego, wartością ważną dla kultury polskiej. Przecież to właśnie gwary zachowują zapasowy zasób słów i wyrażeń, który w każdej chwili może trafić do języka polskiego, zachowują archaizmy, które też niekiedy powracają. W gwarach tworzą się też nowe zasoby słownictwa. Nasza komisja postanowiła wcielić postulaty naukowców i regionalistów w życie. Mnie osobiście z racji przywiązania do Kociewia interesuje gwara kociewska, obok kaszubszczyzny, żywa gwara z Pomorza.