Zasady rzetelnej legislacji

Podstawą przyjmowanych przez prawodawcę rozwiązań powinna być spójna wiedza, stosowana w sposób konsekwentny oraz na podstawie jasno zdefiniowanego systemu wartości. Skoro ustawodawca zdecydował się na powiązanie wysokości opłaty egzekucyjnej m.in. ze stopniem nakładów pracy komornika, powinien tę zasadę stosować także w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego. Prawo pobrania od dłużnika w takim wypadku opłaty w wysokości co najmniej 1/10 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia narusza zasadę poprawnej legislacji, gdyż stanowi odejście od przyjętych założeń, a także nie wykazuje związku z jedynym pewnym kryterium ustalania opłaty, jakim jest nakład pracy (wyrok z 26 czerwca 2012 r., P 13/11).

Jednym z elementów zasady rzetelnej legislacji jest zasada określoności przepisów. Dokonując oceny, czy doszło do naruszenia tej zasady, Trybunał bierze pod uwagę kryteria: precyzyjności, jasności oraz legislacyjnej poprawności badanej regulacji. Powyższe kryteria zostały spełnione przez przepisy dotyczące waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych w 2012 r. Ustawodawca przyjął bowiem jako zasadę, że wypłacane świadczenia będą podwyższane o kwotę 71 zł. Wszelkie ewentualne odstępstwa od tej zasady zostały przez ustawodawcę wyraźnie określone i nie budzą wątpliwości interpretacyjnych (wyrok z 19 grudnia 2012 r., K 9/12).

Brak należytej określoności mógłby stać się powodem orzeczenia o niezgodności z Konstytucją przepisu w wypadku, gdyby nie było możliwe ustalenie jego treści za pomocą dopuszczalnych reguł wykładni. Sformułowania „świadczenie pomocy prawnej” oraz „czynności bezpośrednio związane” (ze świadczeniem tego rodzaju pomocy) zawarte w ustawie o komornikach sądowych spełniają standardy określoności. Pierwsze z nich zostało określone w Prawie o adwokaturze i ustawie o radcach prawnych, natomiast doprecyzowanie drugiego z tych pojęć jest możliwe dzięki posłużeniu się wykładnią celowościową (wyrok z 25 lipca 2012 r., K 14/10).