18 września 2014 r. Trybunał Konstytucyjny rozpoznał połączone wnioski dwóch grup posłów na Sejm oraz Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczące przepisów ustawy – Prawo o zgromadzeniach określających m.in. zasady odbywania się kilku zgromadzeń w tym samym czasie lub miejscu, termin notyfikacji zgromadzenia publicznego oraz zakresu odpowiedzialności przewodniczącego za przebieg zgromadzenia.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że:

1) art. 1 ust. 2 ustawy – Prawo o zgromadzeniach w części zawierającej wyrażenie „co najmniej 15”, jest niezgodny z art. 57 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji,

2) art. 3 ust. 1 powyższej ustawy w zakresie, w jakim wyłącza prawo organizowania zgromadzenia przez osoby nieposiadające pełnej zdolności do czynności prawnych, jest zgodny z art. 57 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji, art. 29 lit. a Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych oraz art. 15 Konwencji o prawach dziecka,

3) art. 7 ust. 1 powyższej ustawy w zakresie, w jakim określa obowiązek zawiadomienia organu gminy o zgromadzeniu nie później niż na 3 dni robocze przed datą zgromadzenia, jest niezgodny z art. 57 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji,

4) art. 7 ust. 2 pkt 3 powyższej ustawy w zakresie, w jakim w zawiadomieniu o zgromadzeniu publicznym nakazuje podać informację o czasie trwania zgromadzenia, jest zgodny z art. 57 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji, art. 11 i art. 13 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz art. 21 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych,

5) art. 6 ust. 2b, art. 7 ust. 1 i ust. 2 pkt 3, art. 7a, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 3 i ust. 4, art. 12 ust. 2 oraz art. 13a powyższej ustawy nie są niezgodne z art. 20 konstytucji,