Foto: kartki2.recznierobione.pl

W poszukiwaniu sposobów na zwiększenie frekwencji wyborczej, w celu realizacji postulatu powszechności i demokratyzacji prawa wyborczego, polski ustawodawca sięgnął po alternatywne, (m. in. korespondencyjne) sposoby  głosowania. Dotyczy to osób,  które z przyczyn od siebie niezależnych nie mogą osobiście brać udziału w głosowaniu (niepełnosprawni i przebywający za granicą). Rozwiązanie takie jest słuszne i społecznie akceptowane. Należy także podkreślić, że Trybunał Konstytucyjny uznał konstytucyjność alternatywnej regulacji, w stosunku do tych grup wyborców, faktycznie zmuszonych do absencji przymusowej w wyborach. Wątpliwości dotyczą wyłącznie projektu objęcia wszystkich wyborców procedurą głosowania korespondencyjnego. Przeciwwskazania do wprowadzenia tak szerokiej regulacji są bowiem dość duże. Można je ująć w następujących punktach:

• możliwość nadużyć i oszustw wyborczych (występujące już w wyborach samorządowych zjawisko sprzedaży kart wyborczych – obawa „handlu” pakietami wyborczymi przez osoby niezainteresowane wyborami), także możliwość niedozwolonego wspólnego głosowania rodzinnego (presja jednych na drugich członków rodziny),
• brak gwarancji do terminowego i bezpiecznego dostarczania pakietów wyborczych przez operatora pocztowego, (obawa czy wszystkie przesyłki dotrą na czas do właściwych komisji wyborczych, w sytuacji gdy w praktyce występuje zjawisko  niedoręczonych przesyłek listownych w ogóle),
• skomplikowane, czasochłonne i uciążliwe dla wyborcy zabezpieczające procedury wyborcze (na etapie złożenie sformalizowanego wniosku, doręczania pakietu wyborczego  przez pracownika urzędu gminy lub przesyłki poleconej przez pocztę) –  Kodeks Dobrej Praktyki Wyborczej opracowany przez Komisję Europejską w 2002 roku zaleca: procedura wyborcza powinna być prosta,
• poważne problemy techniczne i organizacyjne obciążające samorządy i publicznego operatora pocztowego,
• problemy ze zmieszczeniem się w czasie określonym kalendarzem wyborczym, w sytuacji nagłych zmian (przed dniem głosowania) na listach kandydatów, (obawa głosowania korespondencyjnego na kandydatów wycofanych już z wyborów, o czym nie wie wyborca w momencie wcześniejszego wysyłania pakietu),
• różnice czasowe w oddawaniu głosu: wcześniej korespondencyjnie (możliwe już na 10 dni zagranicą, lub na 7 dni w kraju, przed dniem głosowania) oraz w samym dniu głosowania w lokalu wyborczym, tzn. przy zmiennej i czasem różnej sytuacji politycznej ujawnionej w kampanii wyborczej,
• możliwość naruszenia zasady tajności głosowana zarówno w czasie samego aktu głosowania w domu (w obecności osób trzecich), jak i w czasie przesyłania pakietu do lokalu wyborczego,
• znaczne koszty finansowe głosowania korespondencyjnego obciążające publicznego operatora pocztowego, (przesyłki pakietów wyborczych są ustawowo zwolnione z opłat pocztowych),
• wycofywanie się z powszechności głosowania korespondencyjnego ze względu na możliwość oszustw wyborczych, w krajach gdzie już je wprowadzono, np. we Francji i Belgii lub komplikacje organizacyjne w Hiszpanii.