Te deklaracje odnotowane w badaniu międzynarodowym nie znajdują dostatecznie silnego potwierdzenia w danych z badań przytoczonych wyżej a przeprowadzonych ostatnio w krajowych agencjach.

Po zmianie ustrojowej w 1989 roku obserwowano postępujący wzrost sympatii do większości narodów – zarówno europejskich, jak i żyjących poza naszym kontynentem. Tej tendencji towarzyszyło niwelowanie naładowanych emocjonalnie postaw skrajnych (pozytywnych/negatywnych) wobec innych narodowości. Były to m.in. .oznaki wzmocnionej tożsamości, niwelowania lęku przed innym – obcym.

Sondaż społeczny, zrealizowany w kwietniu 2016 roku wskazuje na znaczne odwrócenie tej tendencji. W porównaniu z rokiem poprzednim (2015) pogorszyło się nastawienie młodych Polaków do większości narodów, wyszczególnionych w kwestionariuszu badania. Od lata 2015 roku zdecydowanie narastały obawy wobec przyjmowania uchodźców (maj-21%, wrzesień 40%), z Północnej Afryki i Zachodniej Azji . Obawy te szczególnie silnie ujawniły się wśród ludzi młodych (18-24)[iv]. Obecnie zaledwie 8% opowiada się za przyjmowaniem uciekinierów chroniących się przed działaniami wojennymi a 45% godziło się na ich przyjazd z zastrzeżeniem, że po ustaniu działań wojennych powrócą do swoich krajów.

W ostatnich czterech miesiącach, wbrew hasłom głoszonym przez przedstawicieli obecnej koalicji rządowej, (przy znaczącym udziale młodzieży w elektoracie tej partii), młodzież (62%) w większości nie akceptuje opinii przedstawicieli rządu oceniających inicjatywy Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej jako działania na rzecz ograniczenia suwerenności w naszym kraju. W przytaczanym badaniu z lutego 2016 roku, po debacie w Parlamencie Europejskim w sprawie Polski, większość młodych respondentów (40%) uznała, że podjęcie tej debaty było uzasadnione, bo podyktowane troską o praworządność w Polsce i obawą, że może być ona przez obecnie sprawujących władzę naruszona.