Dziwi tak nieoczekiwana zmiana podejścia ze strony szefa miejscowego magistratu. Możemy się tylko domyślać jej powodów. Taki pośpiech w przeprowadzeniu budżetu może nie być bez związku z napiętym tegorocznym kalendarzem wyborczym. Czy chodzi o skupienie uwagi wyborców w trakcie kampanii do Parlamentu Europejskiego, zakończenie całej procedury przed jesiennymi wyborami samorządowymi, by pochwalić się konkretnym rezultatem czy może uniknąć potrzeby zajmowania się takim ewentualnym „zgniłym jajem” w postaci dyskusji mieszkańców nad nie zawsze wygodnymi politycznie projektami w okresie kampanii samorządowej? Tak naprawdę powodem tej sytuacji może być każda z tych okoliczności, wszystkie one zarazem albo jeszcze kilka innych kwestii. Pewne jest natomiast, że taka atmosfera przeprowadzenia budżetu może słabo sprzyjać zaangażowaniu się w jego przeprowadzenie ze strony samych mieszkańców. Jeśli do tego by doszło, to kolejny raz szansa na zwiększenie ich partycypacji obywatelskiej zostanie stracona, a dotychczasowe zaangażowanie w prowadzone prace ze strony przedstawicieli lokalnych instytucji i organizacji pozarządowych zaprzepaszczone (zob. list białostockich NGO oceniających ostatnie decyzje w sprawie budżetu obywatelskiego w 2015 r.).

*             *             *

Oba przedstawione w dwóch częściach tego tekstu przypadki nie świadczą bynajmniej o słabości i niskiej wartości stosowania mechanizmu budżetu partycypacyjnego na poziomie lokalnym. Jest wręcz przeciwnie – w odpowiedni sposób zaplanowany i przeprowadzony może być doskonałym narzędziem prowadzenia partycypacyjnej polityki lokalnej i budowania więzi między lokalną władzą a mieszkańcami. Warto jednak przyglądać się takim mniej korzystnym przykładom działań w różnych samorządach, by zbierając różne doświadczenia uczyć się w skali całego kraju, jak podobnych błędów unikać w przyszłości.