Tajemnica adwokacka jest fundamentem zaufania między klientem a pełnomocnikiem. - Nie ma przepisów prawa dotyczących jednej sprawy, tajemnica obejmuje wszystkie sprawy powierzone adwokatowi - stwierdził Sąd Najwyższy.

Do rzecznika dyscyplinarnego Adwokatury wpłynęła skarga na adw. Małgorzatę Z. Była ona posądzona o zgłoszenie dowodu w postaci zeznań świadka, którym była inna adwokat - C. Działo się to w trakcie rozpatrywania sprawy o podział majątku wspólnego miedzy małżonkami. Z tym, że małżonkowie zawarli wcześniej ugodę i o ujawnienie jej treści oraz okoliczności z tym związane chodziło, a adwokat C. była pełnomocnikiem męża. Domaganie się złożenia zeznań  od adwokata jest sprzeczne z zasadami etyki zawodu (par. 19 ust. 8 wyraźnie wprowadza zakaz).

Sąd dyscyplinarny I instancji w wyroku ze stycznia br. uznał adwokat Małgorzatę Z. winną, że ujawniła wiadomości związane z wykonywaniem zawodu i wymierzył jej karę  upomnienia. Od tego orzeczenia Małgorzata Z. złożyła odwołanie. Wyższy Sad Dyscyplinarny 5 lipca 2014 r. utrzymał wyrok w mocy.

Sprawa dotarła do Sądu Najwyższego. Obrońca obwinionej dowodził, że Małgorzata Z. nie ujawniła tajemnicy adwokackiej, gdyż miała pełnomocnictwo ogólne od małżonka będącego w sporze, a więc zakres tajemnicy w takich wypadkach jest mniejszy. A do ujawnienia tajemnicy nie doszło, gdyż wniosek o powołanie świadka adwokat C. został zmodyfikowany i w końcu - wycofany.

Sąd Najwyższy nie zgodził się z tą argumentacją i pozostawił orzeczenie WSD w mocy. Jak wyjaśniał sędzia Stanisław Zabłocki obowiązek zachowania tajemnicy związanej z wykonywaniem zawodu jest bezwzględny. Tajemnica adwokacka jest fundamentem zaufania między klientem a pełnomocnikiem. - Nie ma przepisów prawa dotyczących jednej sprawy, tajemnica obejmuje wszystkie powierzone adwokatowi sprawy - dodał sędzia.

SN podkreślił, że samo złożenie wniosku o przesłuchanie adwokata już jest naruszeniem zasad etyki, i nie ważne, że wniosek został cofnięty.

Sygnatura akt SDI 44/14, postanowienie z 12 grudnia 2014 r.

Lex.pl