W odniesieniu do ujednolicenia etykietowania i opakowań wyrobów tytoniowych Trybunał stwierdził na wstępie, że państwa członkowskie mogą utrzymać lub ustanowić dodatkowe wymogi jedynie w odniesieniu do aspektów opakowań wyrobów tytoniowych, które nie zostały zharmonizowane przez tę dyrektywę.

W zakresie dotyczącym zakazu umieszczania na etykiecie opakowania jednostkowego, opakowania zbiorczego oraz na samych wyrobach tytoniowych wszelkich elementów mogących przyczyniać się do promowania tych produktów lub zachęcać do ich spożycia, nawet jeśli są one prawdziwe, Trybunał stwierdził, że zakaz ten nadaje się do tego, by chronić konsumentów przed ryzykiem związanym z paleniem i nie wykracza poza granice tego, co konieczne do osiągnięcia zamierzonego celu. Orzekł on ponadto, że przepisy dotyczące zasadniczo integralności ostrzeżeń zdrowotnych po otwarciu opakowania, umiejscowienia i rozmiarów minimalnych ostrzeżeń zdrowotnych, formy opakowania jednostkowego papierosów oraz minimalnej liczby papierosów w opakowaniu jednostkowym są proporcjonalne.

Trybunał stwierdził ponadto, że prawodawca Unii nie wykroczył poza to, co odpowiednie i konieczne stanowiąc, że na każdym opakowaniu jednostkowym i opakowaniu zbiorczym należy zamieścić mieszane ostrzeżenia zdrowotne składające się z tekstu i kolorowej fotografii, które powinny zajmować 65% zewnętrznego obszaru zarówno przedniej, jak i tylnej płaszczyzny opakowania jednostkowego.

Odnośnie do regulacji szczególnych dotyczących papierosów elektronicznych, które przewidują w szczególności ciążący na producentach i importerach obowiązek zgłaszania organom krajowym wszelkich produktów, które mają zamiar wprowadzić do obrotu (wraz z sześciomiesięcznym obowiązkiem standstill), szczególne ostrzeżenia, ograniczenie zawartości nikotyny do 20 mg/ml, obowiązek załączenia ulotki, szczególny zakaz reklamy i sponsorowania oraz obowiązek sprawozdania rocznego, Trybunał wskazał, że papierosy elektroniczne mają inne cechy obiektywne niż wyroby tytoniowe. W związku z tym, obejmując te papierosy odrębnym systemem prawnym, który, co więcej, jest mniej restrykcyjny niż system stosowany do wyrobów tytoniowych, prawodawca Unii nie naruszył zasady równego traktowania.