Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (ETS) wydał 30 kwietnia wyrok w sprawie o kredyty, zaciągnięte przez obywateli Węgier we frankach szwajcarskich. Poniżej komunikat ETS w tej sprawie, który zainteresuje wielu polskich kredytobiorców:

Konsumenci, którzy zaciągają kredyt w walucie obcej, muszą mieć możliwość oszacowania  konsekwencji ekonomicznych wynikających z zastosowania przy spłacie kredytu kursu (kursu sprzedaży waluty obcej) innego niż ten, który został zastosowany do obliczenia wysokości kredytu przy jego uruchomieniu (kurs kupna waluty obcej). Sąd krajowy może zastąpić nieuczciwy warunek umowny przepisem prawa krajowego, aby ustanowić równowagę między stronami umowy i zachować ważność tej ostatniej

Dyrektywa w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich¹ stanowi, że nieuczciwe warunki w umowach zawieranych przez przedsiębiorców z konsumentami nie są dla tych ostatnich wiążące. Niemniej jednak, w przypadku warunków, które określają główny przedmiot umowy oraz relację ceny i wynagrodzenia do dostarczonych w zamian towarów lub usług, dyrektywa zezwala, by państwa członkowskie przewidziały w przepisach krajowych stanowiących transpozycję tej dyrektywy, że tego rodzaju warunki będą zwolnione z oceny ich nieuczciwego charakteru, o ile będą wyrażone prostym i zrozumiałym językiem. Przepisy węgierskie, poprzez które dokonano transpozycji dyrektywy, przewidują taki wyjątek.

W dniu 29 maja 2008 r. Á. Kásler i H. Káslerné Rábai zawarli z jednym z węgierskich banków umowę kredytu hipotecznego denominowanego w walucie obcej. Bank przyznał kredytobiorcom kredyt w wysokości 14 400 000 forintów węgierskich (HUF) (około 46 867 EUR).

Umowa przewidywała, że ustalenie kwoty kredytu we franku szwajcarskim (CHF) miało zostać dokonane według kursu kupna tej waluty stosowanego przez bank w dniu uruchomienia finansowania. Na podstawie tego warunku kwota kredytu została ustalona na 94 240,84 CHF. Niemniej jednak, zgodnie z tą umowa wyrażona w forintach węgierskich wysokość należnych rat miesięcznych miała być określana po stosowanym przez bank kursie sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującym w dniu poprzedzającym dzień wymagalności raty.

Małżonkowie Kásler zakwestionowali przed sądami węgierskimi warunek umowy, który pozwala bankowi na obliczanie wymagalnych rat miesięcznych według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. Powołali się oni na nieuczciwy charakter tego warunku, ponieważ przewiduje on zastosowanie na potrzeby spłaty kredytu kursu innego niż ten, którym posłużono się przy jego udostępnieniu.