Ponadto Trybunał stwierdził, że ewentualny akt wyrażenia zgody przez podmiot praw autorskich na zwielokrotnienie jego utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną nie ma żadnego wpływu na godziwą rekompensatę.

Trybunał wyjaśnił również, że niezastosowanie środków technologicznych przeznaczonych do powstrzymania lub ograniczenia nieuprawnionego zwielokrotniania nie może spowodować utraty roszczenia o godziwą rekompensatę z tytułu kopii na użytek prywatny. Zastosowanie takich środków przez podmioty praw autorskich ma bowiem charakter dobrowolny. Niemniej jednak dane państwo członkowskie może uzależnić konkretną wysokość rekompensaty od zastosowania – lub nie – takich środków technologicznych, tak aby podmioty praw autorskich faktycznie zostały zachęcone do ich wprowadzenia i w ten sposób przyczyniły się w sposób dobrowolny do prawidłowego stosowania wyjątku dotyczącego kopii na użytek prywatny.

Wreszcie Trybunał wskazał, że właściwe uregulowania prawne – dyrektywa, która weszła w życie w dniu 22 czerwca 2001 r. i miała zostać transponowana przez państwa do ich prawa krajowego najpóźniej do dnia 22 grudnia 2002 r. – nie znajdują zastosowania do aktów korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, które miały miejsce przed tym dniem.
ETS