Człowiek zatrzymany przez policję może być bardzo długo torturowany w celu wydobycia zeznań, pozwalających na oficjalne aresztowanie. Tortury ciągną się miesiącami; niektóre doniesienia mówią nawet o 4 latach. Ponieważ w tym czasie więzień nie jest formalnie aresztowany, nie powiadamia się o tym rodziny.

Przepisy wymagają, by kobiety były w więzieniach i aresztach oddzielone od mężczyzn. W praktyce w wielu przypadkach nie jest to przestrzegane. Według Amnesty International kobiety są często zamykane w celach, sąsiadujących z celami mężczyzn i tam gwałcą je więźniowie, którzy dostają klucze od strażników. W ramach fali represji wobec członków związku Falun Dafa, zaczęto nagminnie stosować metodę wpychania nagich kobiet do cel z kilkunastoma więźniami kryminalnymi.

Tortury stosowane są w Chinach masowo we wszystkich aresztach śledczych, posterunkach milicji i zakładach karnych. Torturującymi są zwykle oficerowie milicji i funkcjonariusze służby więziennej. O tym, że władze wiedzą o stosowaniu tortur i akceptują ten stan, świadczy między innymi brak dbałości torturujących o to, by nie zostawiać śladów na ciele ofiary. Świadczy też o tym poufny dokument partyjny, przemycony na Zachód, z którego wynika, że stale opracowuje się nowe metody tortur. Narzędzia tortur stanowią standardowe wyposażenie wszystkich posterunków milicji, aresztów śledczych i zakładów karnych. Chińska Republika Ludowa ratyfikowała w 1988 roku Konwencję Przeciwko Stosowaniu Tortur i Okrutnemu, Nieludzkiemu i Poniżającemu Traktowaniu z 1984 roku. Od tamtej pory władze nie uczyniły nic, aby wprowadzić do systemu prawnego przepisy zapobiegające torturom, do czego zobowiązuje je konwencja. Wręcz odwrotnie, liczba przypadków stosowania tortur wzrosła. Nasilenie skali stosowanie tortur w ostatnich latach wynika z kampanii zwalczanie związku Falun Dafa (zwanego też Falun Gong), oraz z kampanii przygotowań do Olimpiady w Pekinie, w czasie której profilaktycznie rozstrzelano, a w większości przypadków zabito podczas tortur, ponad 2 tysiące osób, a ponad 200 tysięcy osadzono w obozach.

Metody tortur

Bicie zaczyna się zaraz po zatrzymaniu i trwa praktycznie przez cały czas wstępnych przesłuchań na posterunkach policji. Według raportów Amnesty International, bijący mogą „używać dłoni i pięści, kopać w różne części ciała łącznie z twarzą, uszami, brzuchem; mogą zadawać uderzenia metalowymi drągami, pałkami, bronią i innymi narzędziami; mogą biczować paskami, kablami elektrycznymi lub pałkami bambusowymi”.