Sędziowie ad hoc muszą spełniać te same minimalne kryteria co sędziowie z wyboru[9], czyli zgodnie z art. 21 EKPC muszą być ludźmi o najwyższym poziomie moralnym i muszą: albo posiadać kwalifikacje do sprawowania wysokiego urzędu sędziowskiego, albo być prawnikami o uznanej kompetencji. Ponadto zgodnie z regulaminem Trybunału sędzia ad hoc nie może być niezdolny do udziału w sprawie z powodu konfliktu interesów i musi być w stanie sprostać wymaganiom dyspozycyjności i obecności. Sędziowie ad hoc nie są jednak formalnie zobowiązani do spełniania innych, poza-konwencyjnych kryteriów nałożonych na sędziów stałych (jak np. znajomość języków obcych czy znajomość systemu ochrony praw człowieka) – jednakże praktyka państw członkowskich wskazuje, na istniejącą praktykę wyboru sędziów ad hoc spełniających również poza-konwencyjne kryteria.

Lista sędziów ad hoc wybranych na dwuletnią kadencję, składająca się z 3 do 5 nazwisk, musi być przedłożona przewodniczącemu Trybunału przez każde państwo członkowskie. Lista musi zawierać przedstawicieli obu płci oraz informacje biograficzne na temat wskazanych osób. Jeśli rząd nie przedłoży takiej listy w ciągu 30 dni, albo lista nie będzie zawierała minimum 3 kandydatów spełniających wszystkie kryteria niezbędne do zostania sędzią ad hoc, przewodniczący Trybunału wzywa rząd do wskazania nazwisk spośród obecnych sędziów Trybunału, którzy będą pełnili funkcję sędziego ad hoc danego kraju w razie potrzeby[10]. Na wskazanie sędziów rząd ma również 30 dni.

Przewodniczący Trybunału wyznacza dowolnego sędziego spośród sędziów stałych na sędziego ad hoc w dwóch przypadkach:

- gdy kraj nie przedstawił ani listy sędziów ad hoc, ani sędziego stałego który ma zasiadać jako ich sędzia ad hoc,
- gdy Przewodniczący Trybunału uznał, że mniej niż 3 osoby ze wskazanych przez dane państwo na liście sędziów ad hoc mogą zasiadać w danej sprawie.[11]

Procedura powyżej opisana może budzić wątpliwości w kontekście standardów wyboru sędziów stałych ETPC. Po pierwsze, w przypadku sędziów stałych Trybunału, decydujący głos ma Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy (ZPRE), które w przypadku sędziów ad hoc zostało pominięte w procedurze wyboru. Po drugie niejasne i nieokreślone jest na podstawie jakich przesłanek przewodniczący Trybunału będzie wybierał sędziów ad hoc do danej sprawy. Po trzecie, brak wiążących szczegółowych wytycznych co do procedury krajowej wybierania sędziów na listę – Zgromadzenie Parlamentarne jedynie rekomenduje, aby była to tożsama procedura co w przypadku wyboru sędziów stałych[12].