III. Wojna lokalna w Donbasie przy jednoczesnej konsolidacji państwa ukraińskiego.
[Choć] Ukraińcy tracą terytorium, jakim jest Donbas, to jednak dokonują dalszej konsolidacji armii i państwa. Moskwa okupuje Donbas podobnie jak okupuje Krym, co związane jest jednak dla niej z rosnącymi kosztami.

IV. Długotrwała wojna lokalna wyczerpująca szybciej zasoby ukraińskie niż rosyjskie. 
Słabnięcie strony ukraińskiej stwarza korzystną sytuację negocjacyjną dla Moskwy, która dąży do swego celu, jakim jest „bałkanizacja” Ukrainy.

V. Długotrwała wojna lokalna wyczerpująca szybciej zasoby rosyjskie niż ukraińskie.
W szczególności trudności gospodarcze stają się dla Rosji tak dotkliwe, że zaczyna się ona wycofywać z konfliktu.

VI. Wielomiesięczna  wojna lokalna  z elementami równowagi obu stron. 
[Choć] armia ukraińska choć nie może rozstrzygnąć konfliktu na własną korzyść to jednak zadaje stronie rosyjskiej poważne straty.  Następuje demistyfikajca siły armii rosyjskiej.

VII.  Rosja nie decyduje się na konfrontację zbrojną wobec niepowodzenia pierwszego etapu interwencji.

We wszystkich wariantach ogromną rolę odgrywać będzie postawa Zachodu i wpływ nacisków gospodarczych (nacisków a nie tylko samych sankcji). W Moskwie dość wyraziście panuje przekonanie, że konfrontację z Zachodem można zrównoważyć integracja w obrębie grupy BRIC (czego ostatnim objawem jest plan stworzenia wspólnego banku). Trzeba jednak stwierdzić, że oznaczałoby to również rosnącą zależność Rosji od Chin.

Wydaje się też, że bez wyrazistego rozstrzygnięcia konfliktu czynnik czasu działa raczej na korzyść Ukrainy. Jest ona i będzie wspomagana gospodarczo przez Zachód a stan wojny przyczyniać się może do dalszej konsolidacji w społeczeństwie ukraińskim (zasoby moralne), gdy tymczasem konflikt będzie stawał się coraz trudniejszy dla Rosji nie tylko gospodarczo. Propaganda Kremla stracić może w pewnym momencie wiarygodność naruszając przede wszystkim wiarę w społeczeństwie rosyjskim, że istotnie jest „walka o pokój”.

In Web scribis