Świat



Rzecznik generalna Trybunału w Luksemburgu o prawie azylu w krajach Unii dla wojskowych

Eleanor Sharpston| ETS| personel wojskowy| prawo azylu| Rzecznik generalny| sąd niemiecki| uchodźcy polityczni| USA| zbrodnia wojenna

włącz czytnik

Bayerisches Verwaltungsgericht München zastanawia się wreszcie, czy wydalenie z zawodowej służby wojskowej, będące konsekwencją skazania na karę pozbawienia wolności, a także ostracyzm społeczny oraz niedogodności związane z taką karą stanowią akty prześladowania w rozumieniu dyrektywy. Odpowiadając na to pytanie, rzecznik generalna przypomniała, że uprawnienie do uzyskania statusu uchodźcy powstaje jedynie wtedy, gdy akt prześladowania jest związany z powodem prześladowania. W tym względzie wszystkie strony, które przedstawiły uwagi Trybunałowi, w tym A.L. Shepherd, zgadzają się z tym, że państwa mogą nakładać kary na członków personelu wojskowego, którzy odmawiają dalszego odbywania służby wojskowej, gdy ich dezercja nie opiera się na przekonywających powodach związanych z sumieniem i pod warunkiem, że ewentualne kary i związane z nimi postępowania są zgodne z normami międzynarodowymi. Tym samym, pytanie to jest istotne wyłącznie, jeżeli organy krajowe dojdą do wniosku, że A.L. Shepherd w rzeczywistości nie uważał, że jest narażony na ryzyko popełnienia zbrodni wojennych w razie ponownego wysłania do Iraku. Postępowanie przed sądem wojennym lub wydalenie z zawodowej służby wojskowej jednoznacznie mieszczą się w zakresie tej dyrektywy. Jednakże wnioskodawca musi wykazać, że środki te już z samej swej natury są dyskryminujące lub są stosowane w sposób dyskryminujący. Ponieważ A.L. Shepherd twierdzi, że jest prześladowany ze względu na przynależność do szczególnej grupy społecznej, przy dokonywaniu tej oceny konieczne jest rozważenie, czy istnieją w USA grupy społeczne porównywalne do tej, do której A.L. Shepherd, jak twierdzi, przynależy; czy istnieje większe prawdopodobieństwo, że w porównaniu z grupą odniesienia jego grupa będzie podlegać dyskryminacji; a także czy takie zarzucane odmienne traktowanie jest uzasadnione. W braku jakiegokolwiek dowodu w aktach sprawy wskazującego, że w niniejszej sprawie ma miejsce tego rodzaju dyskryminacja, do organów krajowych należy przeprowadzenie niezbędnej szczegółowej oceny faktów i okoliczności, pozwalającej na ustalenie rzeczywistej sytuacji.

Świat

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.