Poza tym Trybunał orzekł, że skuteczne zapobieganie powtarzaniu się w przyszłości analogicznych do stwierdzonych w wyroku z 2005 r. naruszeń prawa Unii wymaga podjęcia środków odstraszających, takich jak zasądzenie ryczałtu. Wyznaczając kwotę ryczałtu Trybunał kierował się (tak jak w przypadku okresowej kary pieniężnej) wagą stwierdzonego naruszenia oraz czasem jego trwania, jak również możliwościami finansowymi Grecji. W konsekwencji Trybunał zobowiązał Grecję do zapłaty ryczałtu w wysokości 10 mln EUR.

UWAGA: Skarga o stwierdzenie uchybienia państwa członkowskiego jest kierowana przeciwko państwu członkowskiemu, które uchybiło zobowiązaniom wynikającym z prawa Unii, przez Komisję lub inne państwo członkowskie. Jeżeli Trybunał Sprawiedliwości stwierdzi uchybienie, państwo, którego to dotyczy, powinno jak najszybciej zastosować się do wyroku.

Jeżeli Komisja uzna, że państwo członkowskie nie zastosowało się do wyroku, może wnieść nową skargę i domagać się sankcji finansowych. Jednak w sytuacji nieprzekazania Komisji krajowych środków transpozycji dyrektywy Trybunał Sprawiedliwości może, na jej wniosek, nakładać kary pieniężne już na etapie pierwszego wyroku.

¹ Dyrektywa Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (Dz.U. L 194, s. 39).
² Wyrok Trybunału z dnia 6 października 2005 r., Komisja / Grecja (sprawa C-502/03).
³ Ze względu na to, że etap uzasadnionej opinii został usunięty z procedury w sprawie „podwójnego uchybienia”(art. 260 ust. 2 TFUE) na mocy traktatu FUE, datą będącą punktem odniesienia dla oceny istnienia „podwójnego uchybienia” jest dzień upływu terminu wyznaczonego w wezwaniu do usunięcia uchybienia.