Prezes TK Andrzej Rzepliński 16 grudnia 2016. Foto: J. Bogacz/ BTK

19 grudnia prof. Andrzej Rzepliński kończy kadencję sędziego i prezesa Trybunału Konstytucyjnego. Przypominamy jego zawodowy życiorys.

18 grudnia 2007 r. został wybrany przez Sejm na sędziego Trybunału Konstytucyjnego a 4 grudnia 2010 r. został powołany przez Prezydenta RP na urząd prezesa Trybunału Konstytucyjnego.

Urodził się w Ciechanowie 26 listopada 1949 r. W latach 1967-1971 studiował prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1 września 1971 r. do 31 października1972 r. odbył aplikację w Prokuraturze Powiatowej w Garwolinie. W latach 1972 - 1975 r. odbył studia doktoranckie w zakresie kryminologii w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Od 1 listopada 1975 r. pracuje jako nauczyciel akademicki w Uniwersytecie Warszawskim, w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji – IPSiR UW (od 1 czerwca 1990 r. przekształconego w Wydział Profilaktyki, Resocjalizacji i Problemów Społecznych, zaś od 1 czerwca 1995 r. – w Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji), najpierw jako starszy asystent, od listopada 1978 r. do lutego 1992 r. – jako adiunkt, a od lutego 1992 r. – jako profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

16 czerwca 1978 r. obronił pracę doktorską „Wpływ wykonania kary pozbawienia wolności na sytuację rodzinną skazanego”, napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Barbary Kunickiej-Michalskiej.

19 listopada 1990 r. obronił rozprawę habilitacyjną przed Radą Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Przedmiotem rozprawy było sądownictwo w latach 1944-1989, przedstawione w książce „Sądownictwo PRL”, Londyn 1990, wyd. Polonia.

30 czerwca 1999 r. Rada Naukowa Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego wystąpiła o nadanie Andrzejowi Rzeplińskiemu tytułu naukowego profesora w dziedzinie nauk prawnych. Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2000 r. prezydent RP nadał mu tytuł naukowy profesora w dziedzinie nauk prawnych.

W latach 1978-1991 sekretarz naukowy najpierw resortowego, a w latach 1986-1991 tzw. centralnego programu badań naukowych z zakresu patologii społecznej.

Od stycznia 1991 r. kierownik Zakładu (od 2002 r. – Katedry) Kryminologii i Polityki Kryminalnej na Wydziale Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego, zaś od października 1991 r. także kierownik Ośrodka Badań Praw Człowieka WSNSiR. W latach 2002-2005 dziekan Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego.