W latach 1985-1990 członek najpierw senackiej a potem rektorskiej Komisji Interwencyjnej Uniwersytetu Warszawskiego. Komisja zajmowała się udzielaniem pomocy studentom i pracownikom represjonowanych z powodów politycznych oraz pomocą innym studentom i pracownikom mającym konflikt z prawem lub inne poważne kłopoty natury prawnej.

Od 1980 r. do 1990 r. ekspert Obywatelskiego Centrum Inicjatyw Ustawodawczych NSZZ „Solidarność”. Dla tego Centrum przygotował projekt Kodeksu karnego wykonawczego, projekt ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz założenia reformy sądownictwa.

W okresie od stycznia 1992 r. do grudnia 1993 r. współpracował z Chicago University Law School Center for the Study of Constitutionalism in Eastern Europe, dla którego przygotowywał analizy na temat sądownictwa polskiego. Od 1999 r. do 2007 r. członek grupy ekspertów Uniwersytetu Harvarda pracujących w ramach programu „Sprawiedliwość w okresie transformacji”.

Od lipca 1992 r. do października 1997 r. współpracował z Max-Planck-Institut für Europäische Rechtsgeschichte we Frakfurcie nad Menem, w ramach międzynarodowego (Czechy, Niemcy, Polska, Słowacja i Węgry) zespołu badawczego dziejów sądownictwa okresu stalinowskiego w Europie Środkowej. W ramach tej grupy kierował zespołem polskim. Owocem tej pracy jest książka pt. „Polen (1944-1989/90). Normdurchsetzung in Osteuropäischen Nachkriegsgesellschaften. Einführung in die Rechtsentwicklung mit Quellendokumentation”. Frankfurt n/Menem 1997 Vittorio Klostermann. W latach 1997-1999 prowadził wspólne badania z Uniwersytetem Środkowoeuropejskim w Budapeszcie na temat procesu przekształcania milicji w policję w krajach nowych demokracji. Efektem tej współpracy jest książka. Ponadto w latach 1996-1998 kierował, w ramach Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, międzynarodowym programem badawczym (obejmował 14 krajów) „Secret Services in Constitutional Democracy”.

Odbył dwa staże naukowe zagraniczne, krótkookresowy w Montrealu, na Wydziale Kryminologii Uniwersytetu Montrealskiego (6 tygodni jesienią 1978 r.) oraz długookresowy w Rzymie, w afiliowanym przy ONZ Międzyregionalnym Instytucie Badawczym Polityki Kryminalnej (UNICRI) – okresie od stycznia 1987 r. do września 1988 r. W czerwcu 1990 r. był słuchaczem cyklu wykładów na temat praw człowieka w Istituto Europeo Universitario we Florencji.