TK



Andrzej Rzepliński - życiorys

włącz czytnik

W 1984 r. zorganizował naukowe seminarium penitencjarne, grupujące wszystkich penitencjarystów młodszego pokolenia w Polsce. Seminarium to istniało do 1994 roku; w jego ramach odbyły się 62 spotkania naukowe.

Od września 1976 r. do kwietnia 1982 r. był kuratorem społecznym Sądu Penitencjarnego w Warszawie.

W latach 1992-2008 był wpisany na listę adwokatów Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie.

Od września 1989 r. do czerwca 1993 r. oraz od listopada 1997 r. do września 2001 r. ekspert senackiej Komisji Praw Człowieka i Praworządności, a od stycznia 2002 r. – ekspert senackiej Komisji Ustawodawstwa i Praworządności. Był ekspertem podkomisji Praw i Wolności Obywatelskich sejmowej Komisji Konstytucyjnej Sejmu X kadencji. Od grudnia 1993 r. do grudnia 1996 r. ekspert sejmowej Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych. W 1997 r. ekspert Komisji przygotowującej ustawę lustracyjną, Od 1990 r. do 2006 r. był też ekspertem innych komisji parlamentarnych, bądź był zapraszany do prac legislacyjnych jako przedstawiciel Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Od października 1989 r. do lipca 1997 r. członek Komisji Reformy Prawa Karnego przy ministrze sprawiedliwości, pracował w zespole ds. kodeksu karnego wykonawczego.

W okresie od grudnia 1992 r. do kwietnia 1993 r. przygotował z trzema innymi autorami, na prośbę Prezydenta RP, projekt konstytucji RP. Prezydent powołał Andrzeja Rzeplińskiego w kwietniu 1993 r. do reprezentowania go w Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego. Funkcję te pełnił w Sejmie I i II kadencji (do lipca 1995 r.).

Od maja 1990 r. do czerwca 1991 r. doradca do spraw reformy prawa penitencjarnego dyrektora więziennictwa. Od 15 grudnia 1997 r. do 20 stycznia 2001 r. doradca prawny ministra-koordynatora ds. służb specjalnych, również w zakresie przygotowania projektu ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej. Od września 2000 r. do grudnia 2005 r. doradca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej.

W latach 1987-1991 ekspert ONZ ds. przepisów regulujących niezawisłość sądownictwa oraz stosowania przymusu przez policję. Od 1991 do 2003 ekspert Dyrekcji Praw Człowieka Rady Europy ds. misji przygotowujących przystąpienie do Rady nowych państw, a od 1992 do 1994 ekspert Biura Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka KBWE ds. wolnych wyborów oraz przestrzegania prawa do uczciwego procesu w państwach WNP. W latach 2006-2007 członek grupy ekspertów, która opracowała dla parlamentarzystów i rządów państw obszaru OBWE podręcznik na temat wolności pokojowych zgromadzeń publicznych. Od lutego 1997 r. do grudnia 2001 r. ekspert Departamentu Monitoringu Praw Człowieka przy Sekretarzu Generalnym Rady Europy. W latach 2003-2007 członek grupy ekspertów (i jej wiceprzewodniczący) ONZ ds. zapobiegania przestępczości. Od 1995 do 2002 współpracował z Centrum Europejskim Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie prowadził wykłady na temat europejskiego systemu ochrony praw człowieka na seminariach organizowanych dla adwokatów i sędziów.

Trybunał Konstytucyjny

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Artykuły powiązane

Brak art. powiąznych.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.