Następny powód do dumy to gwarancje wolności i praw ekonomicznych, socjalnych i kulturalnych. Te gwarancje skonfrontowane być muszą zarazem z wieloma niespotykanymi w takim zakresie w innych konstytucjach restrykcjami finansowymi, mającymi chronić równowagę finansów publicznych i suwerenność finansową państwa

To przeciwieństwo jest już i będzie źródłem konfliktów. Stąd być może bierze się obawa większości parlamentarnej o ingerencję Trybunału właśnie w tę materię rozstrzygnięć politycznych.

Wyobraźmy sobie jednak tzw. proste, szybkie i nieprzemyślane zmiany w konstytucji czy wycofanie się z gwarancji praw socjalnych albo zniesienie konstytucyjnych restrykcji finansowych. Każde takie rozwiązanie byłoby złe. Byłoby też klęską naszych ambicji, by pogodzić te pozostające w opozycji do siebie dobra chronione.

Na koniec trzeba wreszcie powiedzieć, jak bardzo rewolucyjne było wprowadzenie art. 8 ust. 2 w związku z ust. 1 konstytucji – chodzi o obowiązek bezpośredniego jej stosowania, chyba że sama konstytucja stanowi inaczej.

Dobrze, że powszechne zrozumienie tej zasady w końcu przyszło. Nie jest ona już tylko orężem w sporach prawniczych, ale staje się również fundamentem naszej wspólnoty. Łączy nas bowiem przeświadczenie, że każdy fragment konstytucji ma znaczenie, jest prawem zdatnym do stosowania i takim, które stosowane być musi. Obowiązującym prawem są nie tylko zasady organizacji państwa i jego władz, lecz także wartości, które nasze społeczeństwo spajają w naród.

Nasza piękna konstytucja, Gazeta Wyborcza 7-8.05.2016