TK



KRS publikuje krytyczną opinię o projekcie PiS nowelizacji ustawy o Trybunale Konstytucyjnym

demokratyczne państwo prawa| Krajowa Rada Sądownictwa| pełny skład| prawo do sądu| prezes TK| standardy prawidłowej legislacji| Trybunał Konstytucyjny| ustawa o Trybunale Konstytucyjnym| Zgromadzenie Ogólne Sędziów TK| Zgromadzenie Parlamentarne NATO

włącz czytnik

W ocenie Krajowej Rady Sądownictwa za lokalizacją siedziby Trybunału Konstytucyjnego w Warszawie przemawia przede wszystkim ranga tej instytucji, która obok takich organów jak Prezydent RP, Sejm, Senat, Rada Ministrów czy Rzecznik Praw Obywatelskich należy do najważniejszych organów Rzeczypospolitej Polskiej. Za powyższym przemawia także charakter kompetencji Trybunału, który orzeka o zgodności powszechnie obowiązujących aktów normatywnych z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi lub ustawami. Ponadto szczególne miejsce w zakresie kompetencji Trybunału zajmuje także uprawnienie do rozstrzygania sporów kompetencyjnych między centralnymi konstytucyjnymi organami państwa. Za dotychczasowym rozwiązaniem ustawowym przemawia też tradycja sądownictwa konstytucyjnego, ponieważ Trybunał Konstytucyjny ma siedzibę w Warszawie od początku istnienia, tj. od 1985 r., oraz względy racjonalne związane z organizacją pracy Trybunału.

Trybunał Konstytucyjny to wszakże nie tylko piętnastu sędziów wchodzących w jego skład, ale także zaplecze organizacyjne, akta postępowań, dokumentacja spraw pozostających w toku, jak również archiwalna. Z obsługą administracyjna tego Sądu wiąże się ponadto konieczność bieżącej i płynnej współpracy z innymi centralnymi organami państw. W rozprawach przed Trybunałem Konstytucyjnym biorą udział przedstawiciele Prokuratora Generalnego, Sejmu, Rady Ministrów, Rzecznika Praw Obywatelskich, Krajowej Rady Sądownictwa, innych organów państwa. Przeniesienie siedziby Trybunału do odległej od Warszawy miejscowości utrudni udział tych podmiotów w postępowaniach. Decentralizacji siedzib organów państwa nie należy rozpoczynać od Trybunału Konstytucyjnego.

Uchylenie art. 16, art. 17 ust. 1 i ust. 2 zdanie 2 oraz art. 23 ust. 1 ustawy o TK może być co prawda argumentowane tym, że regulacje te stanowią powtórzenie zasad wskazanych w art. 194 ust. 1 zdanie 2  i art. 195 ust. 1 i ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, tym niemniej ich ranga jest tak wysoka i szczególna, że pozostawienie ich również w ustawie kompleksowo normującej działanie Trybunału Konstytucyjnego jest zasadne, zwłaszcza że ustawodawca do innych aktów normatywnych także wprowadza przepisy odpowiadające swą treścią normom konstytucyjnym.

Trybunał Konstytucyjny

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.