Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że uchylenie ustępów 3 i 4 artykułu 23 ustawy o TK, precyzujących ograniczenia w zakresie podejmowania dodatkowej działalności zarobkowej przez sędziów Trybunału Konstytucyjnego, także nie zasługuje na aprobatę, gdyż aktualne rozwiązania zawarte w ustawie są właściwe.

Uchylenie art. 19 ustawy o TK spowoduje, że tryb zgłaszania kandydatów na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego nie będzie regulowany aktem rangi ustawowej, lecz jedynie uchwałą Sejmu, tj. jego regulaminem. Powyższe rozwiązane pozbawi proces wyboru sędziów Trybunału niezbędnych gwarancji jego stabilności i transparentności, a także może prowadzić do wyłączenia tej kwestii z zakresu kontroli jej zgodności z Ustawą Zasadniczą. Tryb wyboru sędziów Trybunału Konstytucyjnego powinien być w sposób szczegółowy uregulowany ustawą.
Zdaniem Rady nie jest zasadne również uchylenie art. 28 ust. 2 ustawy o TK, przewidującego odpowiedzialność dyscyplinarną sędziego Trybunału za jego postępowanie przed objęciem stanowiska, jeżeli uchybił obowiązkowi piastowanego urzędu państwowego lub okazał się niegodny urzędu sędziego Trybunału. Projektodawca argumentuje, że aktualnie obowiązujące rozwiązanie stanowi ingerencję w uprawnienia Sejmu zapewnione w art. 194 Konstytucji. Nie sposób zgodzić ze stanowiskiem projektodawcy, ponieważ uchylany artykuł gwarantuje Trybunałowi jedynie możliwość zapewnienia odpowiednich standardów etycznych jego sędziów, co ma szczególne znaczenie w sytuacji gdy wydawane przez Trybunał orzeczenia są ostateczne. Nawet jeśli ewentualne postępowanie dyscyplinarne prowadzone wobec sędziego Trybunału w zakresie wskazanym w art. 28 ust. 2 ustawy o TK kończy się wydaniem orzeczenia skazującego na karę złożenia z urzędu, to należy mieć na uwadze, że zabezpiecza to przede wszystkim powagę tego Sądu przez wyeliminowanie możliwości orzekania na poziomie norm prawa konstytucyjnego przez osoby, co do których nieskazitelności powstaje wątpliwość. Złożenie sędziego z urzędu, zdaniem Rady, nie stanowi wkroczenia w konstytucyjne kompetencje Sejmu, ponieważ powstały w ten sposób wakat podlega ponownemu obsadzeniu w drodze decyzji niższej izby parlamentu, która jako jedyny podmiot ma uprawnienie do dokonywania takiego wyboru. Niezależnie od powyższego nie jest zasadne zniesienie tego przepisu, ponieważ Sejm w momencie wyboru sędziów Trybunału Konstytucyjnego może nie dysponować wyczerpującą wiedzą o zachowaniach kandydatów na wskazany wyżej urząd co do przesłanek odpowiedzialności dyscyplinarnej. Proponowane rozwiązanie wykluczałoby podjęcie jakichkolwiek działań wobec osób spełniających normę aktualnie obowiązującego art. 28 ust. 2 ustawy o TK.