Chcę natomiast zwrócić uwagę, że – w moim przekonaniu - znacznie poważniejsze powody do zniecierpliwienia, wielkiego zawodu i wreszcie nawet spadku zaufania do tak szacownej instytucji, jaką jest Trybunał Konstytucyjny mają emeryci „1480+”. Są to ci, którym ustawodawca przepisami pilnej ustawy o tzw. „kwotowej waloryzacji” emerytur z 13 stycznia 2012 trwale obniżył realną wartość otrzymywanego świadczenia. Uczynił to ustalając kwotę 1480 zł brutto (czyli około 1230 zł netto) jako granicę, powyżej której zaczyna się emerycka zamożność. Jednakowy dla wszystkich dodatek w kwocie 71 zł brutto sprawił, że świadczeniom powyżej tej granicy nie przywrócono ich realnej wartości utraconej w wyniku inflacji w roku 2011, zaś świadczenia poniżej 1480 zł brutto zyskały na realnej wartości kosztem niedowaloryzowania „bogatych” emerytów. Na mocy ustawy, która miała dotyczyć waloryzacji świadczeń, zamiast przywrócenia, zgodnie z przyjętym znaczeniem tego pojęcia, realnej wartości wszystkich emerytur, dokonano trwałej podwyżki jednych świadczeń kosztem trwałej obniżki innych. Dla pełnego obrazu dodajmy, że pokrzywdzoną grupę tworzą w znakomitej większości emeryci z ZUS, a tylko niewielką jej część stanowią emeryci „mundurowi”. O historii i szczegółach tej ustawy nie będę tu pisać, zachęcając zainteresowanych do uważnej lektury dokumentów w sprawie K9/12, dostępnych na stronie Trybunału Konstytucyjnego, do którego trafiły wnioski Prezydenta RP (10 lutego 2012), Rzecznika Praw Obywatelskich (13 lutego) oraz OPZZ (15 maja) w sprawie zbadania zgodności ustawy z konstytucją. Powodem szczególnego zawodu emerytów „1480+” oczekujących od lutego na orzeczenie TK są niefortunne, niezrealizowane do dzisiaj kolejne deklaracje Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, że sprawa K9/12 zostanie potraktowana PRIORYTETOWO. Pierwsza z nich została złożona na konferencji prasowej 26 stycznia 2012, a więc jeszcze przed wpłynięciem wniosku Prezydenta RP do Trybunału wraz z wyjaśnieniem, że priorytetowe rozpatrzenie wniosku może oznaczać termin nawet krótszy niż trzy miesiące. Z kolei na konferencji prasowej poprzedzającej Doroczne Zgromadzenie Ogólne Sędziów TK, w dniu 4 kwietnia 2012, Profesor  Rzepliński wskazał koniec maja jako pożądany termin wydania orzeczenia TK w sprawie „waloryzacji”. Komplet wymaganych dokumentów w sprawie K9/12 jest w dyspozycji TK już od 12 kwietnia 2012. Niestety, nie został dotrzymany także kolejny termin orzekania w tej sprawie, to znaczy początek października, który został podany przez Prezesa TK w dniu 26 lipca 2012, w Senacie RP, w odpowiedzi na pytanie senatora Marka Borowskiego.