Do dzisiaj na wokandzie Trybunału nie ma sprawy K9/12.

W oczekiwaniu na orzeczenie Trybunału niektórzy emeryci „1480+” podejmowali i podejmują różne dostępne im, zgodne z prawem działania – od składania odwołań do sądów okręgowych od decyzji organów rentowych o „kwotowej waloryzacji” ich świadczeń, po kolejne apele do Trybunału Konstytucyjnego o wyznaczenie, zgodnie z zapowiedziami Prezesa Trybunału o priorytetowym charakterze sprawy, terminu posiedzenia i wydania orzeczenia w sprawie K9/12. Trudno się dziwić, że nie są usatysfakcjonowani lakoniczną, powielaną od dłuższego czasu odpowiedzią, że „skład orzekający pracuje i gdy uzna sprawę za dostatecznie przygotowaną do rozprawy – wyznaczy termin” i podejmują próby mniej dyplomatycznej komunikacji z Biurem Trybunału.

Ostatnio środowisko emerytów poszkodowanych ustawą „waloryzacyjną” zostało dodatkowo zbulwersowane informacją przekazaną przez Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, że wniosek OPZZ skierowany do TK w sprawie „waloryzacji kwotowej” 15 maja 2012 poddawany był wstępnemu rozpoznaniu aż przez 5 miesięcy i dopiero po tak długim czasie został rozporządzeniem sędziego przekazany OPZZ w celu uzupełnienia. Trudno zrozumieć, że działo się tak w sprawie, której Prezes TK nadał publicznie status sprawy priorytetowej.

Zarówno niedotrzymanie kolejnych zapowiadanych terminów wydania przez TK orzeczenia w sprawie K9/12, jak i niezrozumiałe dla zainteresowanych długotrwałe wstępne rozpoznanie wniosku OPZZ rodzą w środowisku emerytów „1480+” zaniepokojenie i towarzyszące mu spekulacje. Wyrażana jest na przykład obawa, że w przypadku dołączenia uzupełnionego wniosku OPZZ do sprawy K9/12 konieczne będzie dodatkowe jej opiniowanie przez Prokuratora Generalnego, Sejm oraz Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. Oznaczałoby to znaczną zwłokę w wydaniu przez TK orzeczenia w tej sprawie, w tym realną możliwość, że będzie to miało miejsce już w czasie, gdy nastąpi powrót do wcześniej obowiązującej wersji ustawy.