Wśród innych zarzutów wskazano również, że skarżący spełnili szereg wymogów ustawowych kwalifikujących ich na stanowisko sędziego, a także otrzymali wymaganą ustawowo pozytywną ocenę KRS. W opinii skarżących, odmawiając nominacji Prezydent zastosował w stosunku do ich kandydatur nieprzewidziane ustawowo, a także niestosowane każdorazowo kryteria. W związku z powyższym, jak wskazali, kwestionowany przez nich przepis powodował, że procedura powoływania sędziów była nieprzejrzysta oraz niejawna, a także, że stawiane kandydatom warunki były nieprecyzyjne. Skarżący zaznaczyli również, że zaskarżony art. 55 § 1 Ustawy umożliwił przeprowadzenie procedury nominacyjnej w oparciu o nieprecyzyjne i nieprzewidziane ustawowo kryteria, a także bez podania uzasadnienia odmownej decyzji. W związku z powyższym, naruszone zostało nie tylko prawo do sądu, lecz również zasada demokratycznego państwa prawnego oraz zasada zaufania obywatela do państwa.

W skardze zarzucono również naruszenie zasady współdziałania władz, poprzez brak merytorycznego uzasadnienia ostatecznej decyzji, a także niezgłoszenia argumentów przemawiających przeciwko kandydaturom na etapie procedowania przez KRS.

HFPC