TK



Tryb prac przygotowawczych do wydania wyroku Trybunału Konstytucyjnego po przeprowadzeniu rozprawy

amicus curiae| Biuro Trybunału Konstytucyjnego| narada rozpoznawcza| przewodniczący składu| rozprawa| sędzia sprawozdawca| sentencja| Trybunał Konstytucyjny| ustawa o Trybunale Konstytucyjnym| votum separatum

włącz czytnik

 Sędziów sprawozdawców wspierają w powyższych pracach − należący do służby prawnej Trybunału Konstytucyjnego − bezpośredni współpracownicy (asystenci, orzecznicy), których zadaniem jest wykonywanie zleconych czynności przygotowawczych, w tym źródłowo-dokumentacyjnych i konsultacyjno-naukowych.

 Propozycja rozstrzygnięcia albo raport wstępny

Prace przygotowawcze pozwalają sędziemu sprawozdawcy wyrobić sobie pogląd na sprawę i – ewentualnie – na kierunek rozstrzygnięcia.

Jeśli sędzia sprawozdawca ma wyrobiony pogląd na kierunek rozstrzygnięcia, przystępuje do pracy nad propozycją rozstrzygnięcia, która – w braku ograniczeń − może przybrać dowolną postać – na przykład konspektu albo projektu wyroku. Z reguły propozycja ta zawiera precyzyjne streszczenie stanowisk uczestników postępowania oraz szczegółowe przedstawienie kwestii formalnoprawnych (np. przesłanek częściowego umorzenia postępowania). Propozycja ta zawiera również, co szczególnie ważne, wskazanie problemu konstytucyjnego, opis stanu prawnego, przegląd orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego i innych sądów, a także opis innych zagadnień szczegółowych.

Jeśli natomiast analiza całego materiału doprowadzi sędziego sprawozdawcę do wniosku, że możliwe są różne kierunki rozstrzygnięcia (bo za każdym przemawiają konstytucyjnie doniosłe racje), sporządza on raport wstępny przedstawiający alternatywne kierunki rozstrzygnięcia z argumentami na ich poparcie.

Zgromadzone materiały (w szczególności akty prawne mające znaczenie w sprawie, wyciągi z orzecznictwa i literatury przedmiotu) oraz – alternatywnie – propozycja rozstrzygnięcia albo raport wstępny, zostają przekazane (elektronicznie i w formie papierowej) sędziom ze składu orzekającego, którego przewodniczący zwołuje następnie naradę rozpoznawczą. Do narady tej każdy sędzia ze składu orzekającego przygotowuje się merytorycznie, wyrabiając sobie pogląd na sprawę.

 Narada rozpoznawcza

Naradą rozpoznawczą kieruje przewodniczący składu orzekającego, który czuwa nad omówieniem podczas niej wszystkich występujących w sprawie zagadnień prawnych oraz wniosków uczestników postępowania. Po zreferowaniu sprawy przez sędziego sprawozdawcę, każdy sędzia ze składu orzekającego, w – nieraz wielogodzinnej – dyskusji, przedstawia argumenty, będące istotną wskazówką dla sędziego sprawozdawcy.

Rezultatem narady rozpoznawczej jest wstępne ustalenie (tzw. indykatywne), czy większość sędziów ze składu orzekającego podziela propozycję rozstrzygnięcia przedstawioną przez sędziego sprawozdawcę (na tym etapie może dojść do wyznaczenia drugiego sędziego sprawozdawcy). Natomiast w razie przedstawienia raportu wstępnego, narada ta pozwala wstępnie ustalić, który z zaprezentowanych kierunków rozstrzygnięcia jest podzielany przez większość sędziów ze składu orzekającego (to zaś pozwala sędziemu sprawozdawcy przygotować propozycję rozstrzygnięcia).

Trybunał Konstytucyjny

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.