Według kodeksu postępowania cywilnego strona postępowania może wnosić o ponowne rozpoznanie sprawy cywilnej zakończonej prawomocnym wyrokiem sądowym w przeciągu 5 lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia. W ocenie Rzecznika, termin ten nie powinien mieć zastosowania do przypadków, gdy sąd orzekał na podstawie przepisów uznanych później przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodne z Konstytucją. Określony w ustawie termin na wznowienie postępowania – zdaniem Rzecznika – ogranicza prawo do sądu osobom, w których sprawach wyrok zapadł wcześniej niż 5 lat przed orzeczeniem Trybunału. Pozbawia je ponadto prawa do ubiegania się o odszkodowanie za bezprawne działania państwa, gdyż warunkiem wystąpienia o odszkodowanie jest wcześniejsze wznowienie postępowania. Taka sytuacja stanowi również naruszenie konstytucyjnej zasady zaufania obywateli do państwa i tworzonego przez nie prawa.

Jeżeli Trybunał uzna, że jego orzeczenie powinno umożliwiać zainteresowanym ponowne przeprowadzenie zakończonych postępowań, ustawa nie może tego prawa pozbawiać osób, które rozstrzygnięcia swojej sprawy nie uzyskały „odpowiednio późno”.

17. Odwołanie od zarządzenia przewodniczącego o odmowie sprostowania protokołu; zasady rozpoznania (SK 15/15)

Skarga konstytucyjna dotyczy niezgodności kodeksu postępowania cywilnego z konstytucyjnym prawem do sądu w zakresie, w jakim odwołanie od zarządzenia przewodniczącego o odmowie sprostowania protokołu – w przypadku gdy sprawa główna jestrozpoznawana w składzie jednoosobowym – rozpoznaje sędzia, który wydał wcześniej zaskarżone zarządzenie.

18. Skarga na przewlekłość postępowania (SK 27/15)

Skarga konstytucyjna dotyczy niezgodności z Konstytucją ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki z konstytucyjnym prawem do sądu.

19. Możliwość zaskarżenia postanowienia o kosztach procesu orzeczonych po raz pierwszy przez Naczelny Sąd Administracyjny (SK 46/15)

Skarga konstytucyjna dotyczy niezgodności przepisów Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w zakresie, w jakim nie przewidują możliwości zaskarżenia postanowienia o kosztach procesu orzeczonych po raz pierwszy przez Naczelny Sąd Administracyjny. Takie rozwiązanie jest zdaniem skarżącego niezgodne z zawartymi w konstytucji: prawem do sądu, prawem do zaskarżania orzeczeń sądowych, zasadą dwuinstancyjnego postępowania, zasadą równości wobec prawa i zakazem dyskryminacji, prawem do własności, równej jego ochrony oraz nie ograniczania go w sposób mogący naruszyć jego istotę, zasadą sprawiedliwości, zasadą bezpieczeństwa prawnego, zasadą poprawnej legislacji.