Niezrozumiałe jest zdanie Dobrej Pani o „niemiarodajnych opiniach” prezesa Trybunału. Konkretnie - które opinie ma szanowna premier na myśli? Proszę się nie krępować – jawność intencji to wielka zaleta.

Prezes (Rzepliński) nie wypowiadał się w sprawie wyboru sędziów, bo naciąganie prawa – a z tym mieliśmy do czynienia - nie jest jego łamaniem. Nadto, Trybunał i tak się w końcu wypowiedział – trzeba było jednak najpierw złożyć odpowiedni wniosek, by opinię w formie wyroku usłyszeć.

„Wtedy nie było demonstracji” mówi premier, więc pytam, dlaczego Beata Szydło, Prezes Państwa i sam wtedy jeszcze kandydat na prezydenta nie wypowiedzieli się gromko, gdy w czerwcu ustawę przyjmowano? Dziś słyszę, jak niesłychany był to zamach na konstytucję, porządek prawny Polski i nawet na tę niedobrą konstytucję. Odwrócę więc retoryczne pytanie Dobrej Pani i ja teraz jej je zadam: dlaczego nie było wtedy demonstracji? Dlaczego miliony, a nie garstka jakiś banksterów i frustratów, jak to ma miejsce ostatnio, nie wyszły na ulice, śpiewając Rotę i „Ojczyznę wolną racz przywrócić, Panie”? Dlaczego wtedy tak strasznego czynu nie zauważono?

Beata Szydło pochlipuje, że „Trudno jest mi się pogodzić z tym, że prezes TK tak głośno opowiada się za jedną partią polityczną.”. Trudno jest mi pogodzić się z tak grubą insynuacją. Jeśli doradcy szefowej rządu zechcą przejrzeć wyroki Trybunału, może szepną jej, że w ciągu ostatnich 8 lat Trybunał zajmował się najczęściej ustawami, przyjętymi przez rządzącą wtedy koalicję, a nie przez Prawo i Sprawiedliwość. A zatem przedmiotem rozważań sędziów trybunalskich były czasem gnioty prawne przygotowane przez Platformę Obywatelską.