Augstākās tiesas Senāts (izba sądu najwyższego, Łotwa), przed którym toczy się spór pomiędzy V. Drozdovsem i ubezpieczycielem zwrócił się do po pierwsze Trybunału z pytaniem takim samym jak zadane przez słowacki sąd w sprawie Haasová, a po drugie, aby ustalić, czy ograniczenie w łotewskim prawie maksymalnej kwoty zadośćuczynienia za krzywdę moralną poniesioną z powodu wypadku drogowego jest zgodne z prawem Unii.

Podobnie jak w wydanym dzisiaj wyroku w sprawie Haasová, Trybunał stwierdził, że jeżeli prawo krajowe pozwala członkom rodziny poszkodowanego w wypadku drogowym domagać się zadośćuczynienia za poniesioną krzywdę moralną, zadośćuczynienie to musi być objęte obowiązkowym ubezpieczeniem komunikacyjnym. Tymczasem, jako że według wyjaśnień sądu krajowego   łotewskie   przepisy   przyznają   V. Drozdovsowi   prawo   do   zadośćuczynienia   za   szkodę niematerialną poniesioną wskutek śmierci rodziców, powinien on móc korzystać z ochrony zapewnianej przez tę dyrektywę.

Trybunał zauważył również, że jeżeli państwo członkowskie przyznaje prawo do zadośćuczynienia za poniesioną krzywdę moralną, nie może ono przewidzieć dla tej szczególnej kategorii szkód, zaliczających się do uszkodzeń ciała w rozumieniu drugiej dyrektywy, maksymalnych kwot gwarancyjnych niższych od minimalnych kwot gwarancyjnych określonych w dyrektywie. Dyrektywa nie przewiduje bowiem rozróżnienia pomiędzy szkodami objętymi ubezpieczeniem, innego aniżeli rozróżnienie pomiędzy uszkodzeniami ciała i szkodami materialnymi ani nie zezwala na takie rozróżnienie.

¹  Dyrektywa Rady 72/166/EWG z dnia 24 kwietnia 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich
odnoszących się do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów
mechanicznych i egzekwowania obowiązku ubezpieczania od takiej odpowiedzialności (Dz.U. L 103 s. 1).

²   Dyrektywa 84/5/EWG Rady z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich
odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem
pojazdów silnikowych (Dz.U. 1984, L 8, s. 17) zmieniona dyrektywą 2005/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 11 maja 2005 r. (Dz.U. L 149, s. 14).