W przedmiotowej sprawie zasada demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Kon­stytucji) okazała się stanowić zaczątek szerszej refleksji na temat koncepcji państwa, które za pomocą środków prawnych dąży do rozwiązania istotnego problemu społecz­nego, jakim niewątpliwie wciąż pozostaje wysoki współczynnik wypadków drogowych na polskich drogach. Argumentując tezę o najmniejszej uciążliwości sankcji za naru­szenie art. 78 ust. 4 p.r.d., TK podniósł, iż zwiększenie liczby funkcjonariuszy policji czy też innych organów może być tylko z pozoru oceniane jako środek mniej uciążliwy, gdyż mogłoby to skutkować u obywateli przekonaniem wprowadzania elementów państwa policyjnego. Z kolei interesujące rozważania sędziego M. Granata na temat zasady demokratycznego państwa prawnego, w kontekście pożądanego stanu norma­tywnego regulującego funkcjonowanie systemu urządzeń automatycznie kontrolują­cych prędkość pojazdu, powinny zostać wzięte pod uwagę przez ustawodawcę i wyda­je się, że mogą być traktowane jako postulat de lege ferenda. Przedstawiony wywód na temat relacji między skutecznością prawa a zaufaniem obywatela do państwa i do pra­wa zdecydowanie wykracza poza ramy przedmiotowej sprawy i wpisuje się w ogólną dyskusję na temat relacji państwo-obywatel na gruncie konstytucji.