Trybunał Konstytucyjny, mimo wydania wyroku zasługującego na krytyczną ocenę, zachował jednak pewne intuicje prawne i napisał w uzasadnieniu: „Chociaż Trybunał Konstytucyjny w niniejszej sprawie orzekł, że zarządzenie nr 45 jest zgodne z Konstytucją, należy stwierdzić, że rozwiązanie w nim przyjęte może wywoływać wątpliwości. Trzeba zauważyć, że postępowanie kwalifikacyjne dotyczące wyboru kandydatów do innego organu spółek z udziałem Skarbu Państwa — a mianowicie zarządu — jest regulowane aktami prawa powszechnie obowiązującego. [...] Nie jest zadaniem Trybunału Konstytucyjnego zgłaszanie projektów przyszłych rozwiązań prawnych. Jednakże, biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, ustawodawca powinien rozważyć unormowanie postępowania kwalifikacyjnego przeprowadzanego przez Ministra Skarbu Państwa w celu wyłonienia kandydatów do rad nadzorczych spółek z udziałem Skarbu Państwa również w aktach prawa powszechnie obowiązującego. Przemawiałyby za takim rozwiązaniem co najmniej dwa argumenty. Po pierwsze, zostałaby w ten sposób zachowana symetria między podstawami prawnymi trybu powoływania obu organów spółek z udziałem Skarbu Państwa. Nie można bowiem zauważyć racjonalnych powodów dla różnicowania rangi aktów prawnych normujących powoływanie członków zarządu, w porównaniu z członkami rady nadzorczej. Po drugie, obecna praktyka powoływania członków rad nadzorczych w spółkach i innych podmiotach Skarbu Państwa wywołuje duże zainteresowanie społeczne, a także podnoszą się głosy krytyczne, wskazujące na występujące nieprawidłowości. Od wielu lat zgłaszane są postulaty ustawowego uregulowania tej materii i formułowane propozycje, np. dotyczące powołania specjalnego komitetu nominacyjnego.” Te stwierdzenia zasługują na akceptację. Mimo wydania tego wysoce kontrowersyjnego wyroku, należy postulować szybkie wysunięcie i realizację poselskiej inicjatywy legislacyjnej zmierzającej do autentycznie obiektywnego i transparentnego uregulowania tej społecznie doniosłej materii. W przeciwnym przypadku w dalszym ciągu będą występować patologie w praktyce działania mechanizmu doboru kadr do rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa, a ze strony ministra SP trudno — po korzystnym dla niego rozstrzygnięciu TK — spodziewać się działania prowadzącego do zmiany tak wygodnej dla niego regulacji prawnej. Co więcej, wyrok jest też szkodliwy z uwagi na okoliczność, że pozwala ministrowi SP się nim zasłaniać i w dalszym ciągu przekonywać o rzekomo obiektywnym i transparentnym postępowaniu kwalifikacyjnym, choć sam bezpośrednio się do tej kwestii nie odnosi. Wyrok zniechęca również do zabiegania o wprowadzenie regulacji prawnej procedury powołania członków rad nadzorczych spółek komunalnych, gdyż w przypadku stworzenia podobnego prawnego potworka trudno liczyć na jego szybkie usunięcie z systemu prawnego.