TK
Kompetencyjny charakter art. 126 konstytucji RP
art. 126 Konstytucji| bezpieczeństwo państwa| ciągłość władzy państwowej| kompetencje| lex specialis| praktyka ustrojowa| Premier| Prezydent| Rada Ministrów| ratyfikacja| reprezentacja państwa| Sejm| Trybunał Stanu
włącz czytnikO pozycji ustrojowej prezydenta przesądza nie tylko charakter urzędu, ale również funkcje (zadania), jakie łączą się z jego sprawowaniem. Zostały one określone w art. 126 ust. 2 Konstytucji. W myśl zawartej w nim regulacji prezydent czuwa nad przestrzeganiem konstytucji, stoi na straży suwerenności i bezpieczeństwa państwa oraz nienaruszalności i niepodzielności jego terytorium. Realizacja wskazanych zadań wiąże się z koniecznością ochrony ważnych wartości, na których opiera się istnienie państwa. Czuwanie nad przestrzeganiem konstytucji, określane również mianem czuwania nad praworządnością, odnosi się do konieczności zapewnienia przestrzegania konstytucji, jako najwyższego aktu określającego ustrój państwa polskiego i zasady, na których państwo opiera swoją działalność. Wypełniając powierzoną mu funkcję, prezydent powinien działać niejako dwutorowo: czuwając nad zgodnością systemu prawa z konstytucją oraz czuwając nad tym, by działania organów władzy były zgodne z obowiązującą ustawą zasadniczą i innymi aktami normatywnymi. O ile w pierwszym przypadku działania mogą mieć charakter działań prewencyjnych i represyjnych, o tyle w drugim będą miały głównie charakter represyjny, zmierzający do wyegzekwowania odpowiedzialności wobec osób sprawujących funkcje publiczne, a które dopuściły się działań sprzecznych z konstytucją czy ustawami.
Kolejnymi wartościami, na straży których stoi Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, są: suwerenność, bezpieczeństwo państwa, nienaruszalność i niepodzielność terytorium państwa polskiego. Wartości te są ze sobą wzajemnie powiązane i jako takie mogą być ujmowane łącznie, za czym przemawia również fakt, iż dla ochrony wskazanych dóbr może być wymagane korzystanie z tożsamych instrumentów. Stanie na straży suwerenności rozumianej, jako stan, w którym wszelkie działania państwa wolne są od jakiejkolwiek ingerencji o charakterze zewnętrznym czy wewnętrznym, wymaga od prezydenta aktywności głównie na arenie międzynarodowej, jednak — na co wskazuje P. Sarneck — nie można z tego wywodzić kompetencji ponad te, które wynikają z obowiązującej konstytucji i ustaw. W sferze realizacji wskazanej funkcji prezydent współpracuje z Radą Ministrów w zakresie prowadzenia polityki zagranicznej, mając niewielkie samodzielne uprawnienia.
Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.
Artykuły powiązane
Brak art. powiąznych.
Załączniki
Komentarze
Polecane
-
Oświadczenie Andrzeja Rzeplińskiego, prezesa Trybunału Konstytucyjnego
Andrzej Rzepliński -
Kaczorowski: Mitteleuropa po triumfie Trumpa
Aleksander Kaczorowski -
Piotrowski: Trybunał Konstytucyjny na straży wolnych wyborów i podstaw demokracji
Ryszard Piotrowski -
Prawnicy wobec sytuacji Trybunału Konstytucyjnego, badania i ankieta
Kamil Stępniak -
Skotnicka-Illasiewicz: Młodzież wobec Unii w niespokojnych czasach
Elżbieta Skotnicka-Illasiewicz
Najczęściej czytane
-
O naszym sądownictwie
Jan Cipiur -
Przepraszam, to niemal oszustwo
Stefan Bratkowski -
iACTA alea est
Magdalena Jungnikiel -
TK oddalił wniosek Lecha Kaczyńskiego dotyczący obywatelstwa polskiego
Redakcja -
Adwokat o reformie wymiaru sprawiedliwości
Rafał Dębowski
Brak komentarzy.