2. Krąg podmiotów wyposażonych w inicjatywę występowania z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego w sprawach wymienionych w art. 188 Konstytucji, jest określony w Konstytucji (art. 191 ust.1 pkt 1 – 6). Istotne jest zagwarantowanie uprawnionym podmiotom, aby miały pełną możliwość korzystania z inicjatywy przyznanej im w Konstytucji.
Stosownej uwagi wymaga wprowadzenie regulacji zapewniającej rozpoznanie sprawy wywołanej wnioskiem grupy posłów lub senatorów w sytuacji zakończenia kadencji Sejmu i Senatu. Zasada dyskontynuacji nie powinna mieć niweczącego wpływu na wszczęte z inicjatywy tych podmiotów postępowanie przed Trybunałem. W takich okolicznościach analogiczne zastosowanie powinny mieć regulacje dotyczące organów państwa, co do których zmiana personalna stanowiąca ich obsadę, nie ma wpływu na dalszy bieg sprawy.

3. Trybunał Konstytucyjny składa się z 15 sędziów, wybieranych indywidualnie przez Sejm na 9 lat spośród osób wyróżniających się wiedzą prawniczą (art. 194 ust. 1). Mając na uwadze ten zapis Konstytucji należy wskazać, że kandydat na sędziego Trybunału Konstytucyjnego powinien posiadać odpowiednio wysokie do rangi tego urzędu kwalifikacje. Procedura dokonywanego przez Sejm wyboru powinna być przejrzysta, rozłożona w czasie, dając możliwość spokojnej refleksji i rzetelnej oceny kompetencji kandydatów, powinna ponadto przewidywać co najmniej opiniodawczy udział takich organów jak Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, Krajowa Rada Sądownictwa, Naczelna Rada Adwokacka, Krajowa Rada Radców Prawnych (alternatywnie: prawo zgłaszania kandydatów, spośród których wyboru dokonywałby Sejm, powinno przysługiwać: Sądowi Najwyższemu, Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, Krajowej Radzie Sądownictwa, Naczelnej Radzie Adwokackiej, Krajowej Radzie Radców Prawnych). Propozycje kandydatur powinny być (wraz ze stosowną rekomendacją) przedstawiane przez określony krąg podmiotów. Dokonywany przez Sejm wybór sędziów Trybunału Konstytucyjnego (przedstawianie rekomendacji przez grupę posłów), powinien następować w odniesieniu do tych osób, które zostały wcześniej zgłoszone (rekomendowane) przez uprawnione do tego podmioty, nie powinien mieć charakteru dowolnego. Taka procedura gwarantowałaby uprzednią weryfikację kwalifikacji zawodowych kandydatów i wykluczyłaby sytuację, w której samo formalne spełnienie wymagań stanowić może  podstawę wyboru.