W rezolucji Zgromadzenie przypomniało podstawowe zasady prawa między­narodowego, w szczególności zakaz użycia siły lub groźby użycia siły przeciwko integralności terytorialnej i niezależności politycznej jakiegokolwiek państwa i rozwiązywania sporów w drodze pokojowej. Przypomniano zasady Aktu koń­cowego KBWE oraz porozumienia dotyczące Ukrainy, zwłaszcza memorandum w sprawie gwarancji bezpieczeństwa z 1994 r. oraz rosyjsko-ukraiński traktat o przyjaźni, współpracy i partnerstwie z 1997 r. Zwrócono też uwagę, że referen­dum zorganizowane przez autonomiczne władze Krymu i miasta Sewastopol nie było upoważnione przez Ukrainę. W tym kontekście potwierdzono suwe­renność, niezależność polityczną, jedność i integralność terytorialną Ukrainy w jej międzynarodowo uznanych granicach. Wezwano wszystkie państwa do zaprzestania i powstrzymania się od działań zmierzających do częściowego lub całkowitego przerwania jedności narodowej i integralności terytorialnej Ukrai­ny, w tym od jakichkolwiek prób modyfikacji granic Ukrainy z użyciem siły lub jej groźby albo jakichkolwiek innych nielegalnych środków. Podkreślono, że referendum krymskie jest nieważne i nie może być podstawą jakiejkolwiek zmiany statusu Republiki Krymskiej i miasta Sewastopola. Wezwano wreszcie wszyst­kie państwa, organizacje międzynarodowe i organizacje wyspecjalizowane do nieuznawania jakichkolwiek zmian statusu Krymu i Sewastopola na podstawie referendum z 16 marca 2014 r. oraz do powstrzymania się od wszelkich działań, które mogłyby być interpretowane jako uznające taki zmieniony status.

■ Stanowisko Unii Europejskiej

Unia Europejska zajęła po raz pierwszy stanowisko wobec kryzysu na Ukra­inie w formie konkluzji Rady z 20 lutego 2014 r. Wówczas odniosła się do wy­darzeń na Majdanie, wyrażając zaniepokojenie naruszeniami praw człowieka i przypadkami przemocy, zastraszania i znikania ludzi. Na kolejnym nadzwy­czajnym spotkaniu 3 marca Rada potępiła jaskrawe naruszenie suwerenności i integralności terytorialnej Ukrainy wskutek aktów agresji ze strony rosyjskich sił zbrojnych oraz upoważnienie Rady Federacji z 1 marca upoważniające pre­zydenta Rosji do użycia sił zbrojnych na terytorium Ukrainy. Wezwano Ro­sję do bezzwłocznego wycofania wojsk do rejonów ich stałego stacjonowania, zgodnie z umową w sprawie statusu i warunków stacjonowania Floty Czarno­morskiej na terytorium Ukrainy z 1997 r. Oświadczono też, że władze autono­mii Krymu mogą organizować referendum jedynie w sprawach lokalnych, lecz nie zmiany stanu terytorialnego państwa. Już 5 marca Rada uchwaliła pierwsze sankcje personalne, na mocy których zamrożono fundusze 18 osób (przywód­ców Ukrainy z b. prezydentem na czele i osób związanych) i zarządzono zwrot funduszy ukraińskich niewłaściwie wykorzystywanych. Kryzys krymski zo­staje uwzględniony także w oświadczeniu szefów państw i rządów Unii Euro­pejskiej z 6 marca 2014 r. Podkreślono w nim, że decyzja władz Autonomicz­nej Republiki Krymu o referendum w sprawie przyszłego statusu Krymu jest sprzeczna z konstytucją Ukrainy i w efekcie nielegalna.