TK
Modele administracji wyborczej — przegląd rozwiązań prawnych w wybranych państwach
administracja wyborcza| Brazylia| Czechy| Iran| Kodeks Wyborczy| Komisja Wenecka| Nowa Zelandia| PKW| RPA| Senegal| UNDP| USA
włącz czytnik3. Nowa Zelandia
Nowa Zelandia to przykład — dokonanej w ostatnich latach — zmiany modelu administracji wyborczej z rządowego na niezależną. W latach 1993-2010 w Nowej Zelandii czynnościami wyborczymi zajmowały się trzy instytucje: Komisja Wyborcza, Biuro Wyborcze oraz Centrum Rejestracji Wyborców. Komisja Wyborcza była samodzielną jednostką odpowiedzialną za: rejestrację partii politycznych, podział środków pieniężnych na zakup audycji wyborczych, nadzorowanie deklaracji finansowych partii politycznych oraz edukacji wyborców. Szef Biura Wyborczego był odpowiedzialny za przeprowadzenie wyborów, wyborów uzupełniających i referendów, a podlegał ministrowi sprawiedliwości. W czasie prowadzenia czynności wyborczych szef Biura Wyborczego angażował przewodniczących komisji wyborczych w każdym okręgu oraz zajmował się informowaniem uczestników wyborów o wydarzeniach wyborczych. Centrum Rejestracji Wyborców prowadziło rejestr wyborców oraz rejestr Mo- rysów, rdzennych mieszkańców, którzy w ramach tzw. opcji wyborczej mogli liczyć na miejsca w parlamencie. Centrum stanowiło — na podstawie umowy z ministrem sprawiedliwości — wyspecjalizowaną jednostką nowozelandzkiej poczty. Zatrudniało ono rejestratorów wyborczych każdego okręgu, do których zadań należało prowadzenie i aktualizacja rejestrów wyborców we wszystkich głosowaniach. Powiązany organ stanowiła Komisja ds. Reprezentacji (Representation Commission) co pięć lat zajmująca się wyznaczaniem granic okręgów wyborczych.
System ten, na mocy nowelizacji ustawy wyborczej, został zmieniony 1 października 2010 r. Powołano wówczas nowy organ — Komisję Wyborczą (Electoral Commission), która przejęła obowiązki poprzedniej Komisji Wyborczej, szefa Biura Wyborczego, a z dniem 1 lipca 2012 r. także Centrum Rejestracji Wyborców. Zmiana ta była podyktowana dążeniem do podwyższenia standardów świadczonych usług, zmaksymalizowania zasobów i zmniejszenia rozdrobnienia, a tym samym kosztów. Zgodnie z sekcją 4C ustawy wyborczej, celem nowej Komisji Wyborczej jest bezstronne, sprawne i skuteczne umożliwienie uczestnictwa w demokracji parlamentarnej, promowanie wiedzy o systemie wyborczym i powiązanych kwestiach oraz utrzymanie zaufania do administracji wyborczej. Komisja Wyborcza składa się z trzech członków, którzy są mianowani przez generalnego gubernatora Nowej Zelandii (formalnie głowa państwa) z rekomendacji Izbę Reprezentantów (House of Representatives). Pierwszy członek pełni funkcję szefa Biura Wyborczego i jednocześnie dyrektora Komisji Wyborczej. Drugi członek pełni funkcję przewodniczącego, natomiast trzeci członek komisji sprawuje urząd zastępcy przewodniczącego. W przypadku mianowania sędziego na stanowisko członka Komisji Wyborczej nowa funkcja nie ma wpływu na jego tytuł, status, wynagrodzenie, zatrudnienie, zarobki, dodatki lub inne przywileje, w tym emerytalne. Członek komisji może zrezygnować ze swej funkcji po napisaniu oświadczenia skierowanego do gubernatora generalnego. Członkowie komisji przy sprawowaniu swoich funkcji korzystają z ochrony prawnej, dlatego usunąć ich z funkcji może jedynie generalny gubernator, po porozumieniu się z Izbą Reprezentantów, w przypadku: działania na szkodę organu, niezdolności do pełnienia funkcji, zaniedbywania obowiązków bądź naruszenia obowiązków kolegialnych albo indywidualnych. Komisja Wyborcza ma prawo powoływania urzędników wyborczych, a zawiadomienie o powierzeniu stanowiska musi zawierać datę, okres mianowania oraz powinno zostać opublikowane. W przypadku, gdy członek komisji nie może sprawować swoich funkcji, urzędnik wyborczy wykonuje jego obowiązki (oprócz pełnienia funkcji przewodniczącego lub zastępcy przewodniczącego).
Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.
Artykuły powiązane
Załączniki
Komentarze
Polecane
-
Oświadczenie Andrzeja Rzeplińskiego, prezesa Trybunału Konstytucyjnego
Andrzej Rzepliński -
Kaczorowski: Mitteleuropa po triumfie Trumpa
Aleksander Kaczorowski -
Piotrowski: Trybunał Konstytucyjny na straży wolnych wyborów i podstaw demokracji
Ryszard Piotrowski -
Prawnicy wobec sytuacji Trybunału Konstytucyjnego, badania i ankieta
Kamil Stępniak -
Skotnicka-Illasiewicz: Młodzież wobec Unii w niespokojnych czasach
Elżbieta Skotnicka-Illasiewicz
Najczęściej czytane
-
O naszym sądownictwie
Jan Cipiur -
Przepraszam, to niemal oszustwo
Stefan Bratkowski -
iACTA alea est
Magdalena Jungnikiel -
TK oddalił wniosek Lecha Kaczyńskiego dotyczący obywatelstwa polskiego
Redakcja -
Adwokat o reformie wymiaru sprawiedliwości
Rafał Dębowski
Brak komentarzy.