TK



Modele administracji wyborczej — przegląd rozwiązań prawnych w wybranych państwach

administracja wyborcza| Brazylia| Czechy| Iran| Kodeks Wyborczy| Komisja Wenecka| Nowa Zelandia| PKW| RPA| Senegal| UNDP| USA

włącz czytnik

Przed wyborami w 1994 r. w skład Niezależnej Komisji Wyborczej wchodziło 16 osób: 11 obywateli RPA, oraz pięciu obcokrajowców — międzynarodowych obser­watorów. Członkowie komisji byli wybierani przez prezydenta państwa po uprzednim wskazaniu kandydatur przez Radę Tymczasową, natomiast członkowie komisji będą­cy obywatelami RPA powinni: być bezstronni, cieszyć się szacunkiem, mieć odpowied­nie kwalifikacje, posiadać prawa wyborcze, reprezentować przekrojowo całą ludność państwa i nie powinni być znani z politycznego zaangażowania. Do pomocy komisji powołano rozległą administracje: departament administracyjny; departament monito­ringu wyborów (obsługujący obserwatorów wyborczych i badający wszelkie narusze­nia prawa wyborczego); sekretariat ustalania wyników wyborów (koordynował pracę trybunałów wyborczych i Sądu Wyborczego). Mimo realizowania zadań administracja wyborcza wymagała jednak wprowadzenia pewnych zmian, m.in. zaangażowania władz lokalnych w procedury wyborcze oraz wykorzystania służb cywilnych byłego reżimu, które miały odpowiednie doświadczenie w przeprowadzaniu wyborów.

Obecnie Niezależna Komisja Wyborcza składa się z pięciu członków powoływa­nych przez prezydenta, z których jeden musi być sędzią. Każdy członek Komisji musi posiadać obywatelstwo RPA, nie może być zaangażowany politycznie oraz musi otrzy­mać rekomendację od Zgromadzenia Narodowego, uchwaloną większością głosów Parlament, wybierając członków komisji, powinien brać pod uwagę zdanie zespołu składającego się z: prezesa Trybunału Konstytucyjnego, przedstawiciela Komisji Praw Człowieka, przedstawiciela Komisji ds. Równouprawnienia Płci oraz prokuratora ge­neralnego, którzy przedkładają listę kandydatów liczącą nie mniej niż osiem osób. Ka­dencja członka komisji trwa siedem lat, jednak może zostać skrócona w wyniku jego śmierci, rezygnacji bądź usunięcia go z urzędu. Czas sprawowania urzędu może zo­stać wydłużony także na mocy decyzji prezydenta, przy rekomendacji parlamentu, kie­dy kadencja sprawowana jest do wyznaczonego terminu. Członek Komisji Wyborczej może zostać usunięty z urzędu tylko przez prezydenta z powodu popełnienia rażących wykroczeń, niezdolności do sprawowania funkcji czy niekompetencji. Prezydent wy­znacza przewodniczącego i wiceprzewodniczącego komisji spośród jej członków. W celu realizacji zadań Komisja ma do pomocy administrację (około 350 pracowni­ków w centrali) oraz delegatury w każdej z dziewięciu prowincji. Do przeprowadza­nia konkretnych wyborów powołuje się komisje działające w lokalach wyborczych, złożone z wolontariuszy (nauczyciele, urzędnicy, ok. 200 tys.), których rekrutacją zaj­muje się urzędnik wyborczy w każdej gminie.

Publicystyka

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.