TK
Modele administracji wyborczej — przegląd rozwiązań prawnych w wybranych państwach
administracja wyborcza| Brazylia| Czechy| Iran| Kodeks Wyborczy| Komisja Wenecka| Nowa Zelandia| PKW| RPA| Senegal| UNDP| USA
włącz czytnikW wyniku negocjacji między zainteresowanymi stronami w 2005 r. zaproponowano zastąpienie Państwowego Obserwatorium Wyborczego nowym stałym organem — Niezależną Państwową Komisją Wyborczą (Commission Electorale Nationale Autonome, dalej: NPKW). Uprawnienia NPKW zostały poszerzone i odtąd nowa instytucja przejęła odpowiedzialność za kontrolę i nadzór procesu wyborczego oraz rejestrację wyborców. NPKW składa się z 12 osób: urzędników, naukowców oraz ludzi związanych z organizacjami społecznymi, wybieranych na 6-letnią kadencje. Od grudnia 2005 r. NPKW może powoływać organy wyborcze na szczeblu regionów i departamentów. Komisje wyborcze w regionach składają się z siedmiu członków, mianowanych przez przewodniczącego NPKW, natomiast komisje w departamentach liczą po pięć osób, wyznaczanych przez przewodniczącego właściwej komisji regionalnej. Oprócz struktur niezależnych komisji monitorujących wybory w procesie wyborczym uczestniczy Państwowa Rada Regulacji Mediów (Conseil National de Régulation de l'Audiovisuel), Komisja Liczenia Głosów (Commission de recensement des votes), władze lokalne oraz Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Ministerstwo Spraw Zagranicznych.
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych stanowi kluczowy organ wyborczy Senegalu, a jednostką podrzędną odpowiedzialną za organizację wyborów i referendów jest Generalny Departament Wyborczy (Direction générale des Elections, dalej: GDW), powstały w 1997 r. oraz Departament Komputeryzacji Rejestrów Wyborczych (de l'Automatisation des Fichiers, dalej: DKRW). GDW jako jednostka centralna ma za zdanie: przygotowanie, wydrukowanie i dystrybucję dokumentów wyborczych (w tym kart do głosowania); przygotowanie rejestrów wyborczych we współpracy z DKRW; egzekwowanie i monitorowanie we współpracy z władzami lokalnymi zasad dystrybucji materiałów wyborczych (kampanijnych), wsparcie służ bezpieczeństwa zapewniających ład w czasie wyborów; szkolenie urzędników, sędziów i kandydatów z zakresu procedury wyborczej; kampanie informacji dla obywateli; ustalanie lokalizacji punktów wyborczych; analiza wyborów; rozpowszechnianie danych technicznych związanych z wyborami (statystyki); przygotowanie i realizację budżetu w zakresie rejestracji wyborów i procedury głosowania. Dyrektor GDW jest odpowiedzialny przed ministrem, natomiast rola NPKW sprowadza się do kontroli czynności wyborczych. System ten ma zagwarantować rządowi oraz partiom politycznym przestrzeganie prawa wyborczego. Obydwa organy, GDW i NPKW, są finansowane przez państwo, z tą różnicą, że budżet GDW pochodzi ze środków Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, natomiast środki na działalność NPKW przyznaje parlament.
Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.
Artykuły powiązane
Załączniki
Komentarze
Polecane
-
Oświadczenie Andrzeja Rzeplińskiego, prezesa Trybunału Konstytucyjnego
Andrzej Rzepliński -
Kaczorowski: Mitteleuropa po triumfie Trumpa
Aleksander Kaczorowski -
Piotrowski: Trybunał Konstytucyjny na straży wolnych wyborów i podstaw demokracji
Ryszard Piotrowski -
Prawnicy wobec sytuacji Trybunału Konstytucyjnego, badania i ankieta
Kamil Stępniak -
Skotnicka-Illasiewicz: Młodzież wobec Unii w niespokojnych czasach
Elżbieta Skotnicka-Illasiewicz
Najczęściej czytane
-
O naszym sądownictwie
Jan Cipiur -
Przepraszam, to niemal oszustwo
Stefan Bratkowski -
iACTA alea est
Magdalena Jungnikiel -
TK oddalił wniosek Lecha Kaczyńskiego dotyczący obywatelstwa polskiego
Redakcja -
Adwokat o reformie wymiaru sprawiedliwości
Rafał Dębowski
Brak komentarzy.