Członkowie Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego oczekiwali, że w trakcie konferencji zostaną podniesione ewentualne uwagi, które mogłyby zostać wykorzystane w trakcie dalszego procedowania nad projektem. Co interesujące, poza jedną wypowiedzią prof. Lecha Gardockiego (co do braku potrzeby zmian przepisów Rozdziału XIX k.k. w zakresie tzw. przestępstw aborcyjnych z uwagi na możliwe, negatywne skutki społeczne), do propozycji Komisji nie zgłoszono zastrzeżeń, również nie podjęto wokół nich dyskusji. Czyżby rozwiązania te nie były aż tak kontrowersyjne dla nauki prawa karnego, jakby świadczyły o tym wypowiedzi medialne?

Silnie zideologizowana dyskusja wokół propozycji zmierzających do niezbędnej ochrony płodu w ostatniej fazie rozwoju prenatalnego wykluczyła rzeczową wymianę argumentów i zablokowała przyjęcie obiektywnie koniecznych rozwiązań kodeksowych, których ostateczny kształt mógł być wypracowany nawet w burzliwej, ale jednak zobiektywizowanej dyskusji. Jednym z nielicznych wyjątków w tej medialnej awanturze była obiektywna i merytoryczna wypowiedź prof. Wojciecha Sadurskiego, który stwierdził, że możliwa jest dyskusja między liberałami i konserwatystami rygorystami, jeśli wspólnie przyjmiemy, że każde życie jest wartością, ale poziom ochrony prawnej życia powinien być stopniowalny („Piekielny spór o aborcję” – Gazeta Wyborcza, 14.01.2014 r.). Wypada powtórzyć za autorem , że założenie takie powinno wreszcie stać się początkiem racjonalnej rozmowy, tym razem jednak bez ideologicznych uprzedzeń.

*Autorka jest prokuratorem, sekretarzem Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego

Na wokandzie