W latach 1992-1997 gospodarstwa domowe źle oceniały swoją bieżącą sytuację materialną, a tylko 18% oceniało ją dobrze, aż 68% rodzin nie było w stanie zaspokoić swoich potrzeb. Ocena sytuacji kraju była mierna w granicach; pozytywnie oceniało tylko 10-15%. Współczynnik Giniego wyniósł 32,7 punktu. W następnym okresie 1998-2004 oceny sytuacji własnej znacznie się poprawiają o 5% rośnie pozytywna ocena sytuacji własnej rodziny, o 25% maleje liczba gospodarstw, które nie są w stanie zaspokoić swoich potrzeb. Rośnie wartość współczynnika Giniego do poziomu 34,4 punktu. Rosną dysproporcje dochodowe ludności.

Zupełnie odmienne zmiany ocen sytuacji gospodarczej obserwujemy w ostatnich 10 latach 2004-2014. Udział zadowolonych ze swej sytuacji rośnie o 16% do poziomu 39% w 2014 roku. Spada znacznie o 14% udział gospodarstw, które nie są w stanie zaspokoić swoich potrzeb i wynosi 29%.  Maleją znacznie rozpiętości dochodowe, czego świadectwem jest malejąca do 31,6 pkt. wartość współczynnika Giniego. Janusz Czapiński podkreśla, że spadek rozpiętości jest powodowany przede wszystkim wzrostem dochodów najniższych grup dochodowych, a nie spadkiem dochodów wyższych grup dochodowych.

Udział Polski w Unii Europejskiej zaowocował również wzrostem oceny sytuacji kraju i całej gospodarki Polski. W Polsce  naprawdę żyje się lepiej.