Proponowana nowelizacja w brzmieniu komisyjnego sprawozdania o projekcie (druk nr 2842) zakładała, że w Konstytucji RP w art. 74 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b, a po ust. 3 dodaje się ust. 3a. Brzmienie nowych ustępów miałoby być następujące:„2a. Szcze­gólnej ochronie podlegają lasy stanowiące własność Skarbu Państwa. 2b. Lasy stanowią­ce własność Skarbu Państwa nie podlegają przekształceniom własnościowym. Wyjątki od tej zasady, uzasadnione celami publicznymi lub celami zrównoważonej gospodarki leśnej, określa ustawa”. „3a. Każdy ma prawo dostępu do lasów stanowiących własność Skarbu Państwa na równych zasadach. Warunki dostępu określa ustawa”.

Pomijając w tym miejscu podtrzymane zastrzeżenia co do istoty przedsięwzięcia (potrzeby nowelizacji), można jednak podkreślić, że zaproponowane w sprawozdaniu Komisji brzmienie przepisów jest co do swej jakości merytorycznej i techniczno-legi­slacyjnej lepsze, niż we wniesionym pierwotnie brzmieniu projektu. Dodam, że słusz­nie też zaproponowano wydłużenie okresu vacatio legis z jednego na sześć miesięcy.

12.    W toku drugiego czytania do projektu ustawy zgłoszona została poprawka, aby wskazany wcześniej ust. 2b uzyskał następujące brzmienie: „2b. Lasy stanowią­ce własność Skarbu Państwa nie podlegają przekształceniom własnościowym”. Jak widać, zgłoszona poprawka pozostawia w brzmieniu niezmienionym zdanie pierwsze z ust. 2b proponowanego przez Komisję i sprowadza się do skreślenia zdania drugie­go z tegoż ustępu 2b w brzmieniu zaproponowanym przez Komisję. Merytorycznie oznacza to opowiedzenie się za maksymalistycznie pojętą zasadą ochrony lasów pań­stwowych przed jakimikolwiek przekształceniami własnościowymi, tak by nie było od niej żadnych wyjątków; wyjątki te miało dopuszczać dotychczasowe zdanie dru­gie, proponowane w poprawce do skreślenia. W wystąpieniu posła, zgłaszającego w imieniu Klubu PiS wspomnianą poprawkę, jako uzasadnienie podane zostało stwier­dzenie, że zaprojektowane (w sprawozdaniu Komisji) brzmienie ust. 2b „[...] jest nie­zrozumiałe i niesie ze sobą cały szereg różnych powinności, które są niezwykle nie­bezpieczne dla polskich Lasów Państwowych”. Jak się wydaje, można przyjąć, że takie uzasadnienie poprawki współgra z tym fragmentem wystąpienia posła sprawo­zdawcy, gdy referując prace w zakresie ust. 2b, stwierdził m.in., że „[...] w czasie pierwszego czytania główny ciężar krytyki spadł właśnie na to, że jakaś większość parlamentarna może sobie tak sformować ustawę, że różne rzeczy mogą się dziać”.