TK



Przemiany konstytucyjne w Egipcie. Od kolonializmu do arabskiej wiosny

Al-Azhar| Arabska Wiosna| Bractwo Muzułmańskie| Egipt| Gamal Abdel Naser| Hosni Mubarak| Imperium Osmańskie| Islam| kolonializm| Konstytucja| Koran| Muhammad Mursi| prorok Muhammad| rewolucja| szariat

włącz czytnik

Ponadto znacząco wzmocniono pozycję wymiaru sprawiedliwości, dając władzy sądowniczej praktycznie nieograniczoną niczym swobodę i niezależność. W związku z tym istnieją obawy, że stanie się ona do tego stopnia swobodna w realizowaniu swo­jej władzy i pozbawiona jakiejkolwiek kontroli zewnętrznej, że pozwoli na stworze­nie swego rodzaju państwa w państwie, pozbawionego transparentności i zamknięte­go dla opinii publicznej.

Na zmianach zyskały również siły zbrojne, tym bardziej, że to właśnie wojsko po­nownie doprowadziło do obalenia dotychczasowych władz. Jednym z istotniejszych uregulowań faworyzujących siły zbrojne jest wymóg, aby kandydaci na prezydenta, premiera i ministrów odbyli służbę wojskową lub zostali z niej oficjalnie zwolnieni. Wiąże to nową władzę z siłami zbrojnymi, dla których jest to istotne wsparcie, zwięk­szone jeszcze przez wymogi dotyczące powoływania ministra obrony. W stosunku do konstytucji z 2012 r. znacznie poszerzono możliwości sądzenia cywilów przez sądy wojskowe. Zniwelowało to starania o bardziej demokratyczny wydźwięk nowej kon­stytucji i wyprowadziło sądownictwo wojskowe na niespotykany dotąd poziom. Mimo ogólnego zakazu sądzenia cywilów przez sądy wojskowe, wachlarz wyjątków jest zdu­miewający i niebezpiecznie niedookreślony. Zgodnie z poprzednią konstytucją, zwy­kły ustawodawca miał obowiązek zdefiniowania przestępstw oddanych pod osąd woj­skowy, ponieważ cywile mogli być sądzeni w tym trybie, tylko jeśli byli oskarżeni o zbrodnie szkodzące siłom zbrojnym (art. 198 konstytucji z grudnia 2012 r.). Nowe uregulowania, choć również zawierają odesłania do ustaw zwykłych, bardziej zdecy­dowanie definiują konstytucyjne możliwości pociągnięcia ludności cywilnej do woj­skowej odpowiedzialności.

VII. Podsumowanie

W historii ustrojowej Egiptu najważniejszą rolę odgrywały rewolucje, które po­twierdzają tezę, że treść konstytucji zależy od czynników zewnętrznych. Każda z trzech wielkich rewolt XX w. pociągała za sobą przemiany i spisanie nowych konstytucji. Re­wolucja z 1919 r. przyniosła niepodległość i pierwszą dwudziestowieczną konstytucję z 1923 r. Zamach stanu Wolnych Oficerów z 1952 r. obalił monarchię, doprowadził do wycofania brytyjskich sił z kraju i ustanowił nową jakość w egipskiej polityce silne rządy charyzmatycznego przywódcy, zdolnego zapewnić państwu bezpieczeństwo i wysoką pozycję w regionie.

Świat

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Artykuły powiązane

Brak art. powiąznych.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.