TK
"Przywilej korzyści" w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego
niekonstytucyjność| orzecznictwo TK| przywilej korzyści| sentencja| skarga konstytucyjna| Trybunał Konstytucyjny| uzasadnienie| wadliwy akt normatywny
włącz czytnik
„Jeśli więc bezskutecznie (z punktu widzenia aktywności ustawodawcy) upłynie termin odroczenia — otwiera się możliwość skorzystania z art. 190 ust. 4 konstytucji”.
Ten drugi pogląd Trybunał wyraził również w postanowieniach z: 7 czerwca 2005 r. (sygn. akt SK 38/04) oraz 20 czerwca 2005 r. (sygn. akt SK 47/04), stwierdzając, że jeżeli prawodawca nie znowelizuje przepisu w terminie odroczenia, to z upływem tego terminu „skarżący uzyskałby możliwość zrealizowania prawa lub wolności konstytucyjnej, których naruszenie wiązał z treścią zaskarżonego przepisu. [...]
Oznaczałoby to możliwość żądania wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem zgodnie z art. 190 ust. 4 konstytucji”. W obu tych postanowieniach TK uznał jednocześnie, że znowelizowanie przepisu przed upływem wyznaczonego terminu odroczenia oznacza, że „nie zachodzą przesłanki do skorzystania z uprawnienia przewidzianego w art. 190 ust. 4 konstytucji”. Pogląd ten TK powtórzył w wyroku z 24 października 2007 r. (sygn. akt SK 7/06), stwierdzając: „jeżeli w wypadku odroczenia wejścia w życie wyroku Trybunału, w którym stwierdzono niekonstytucyjność, ustawodawca przed okresem odroczenia zmieni niekonstytucyjne przepisy — w ogóle nie powstaje możliwość wznowień”10. W najnowszym orzecznictwie TK dominuje pogląd, zgodnie z którym zastosowanie odroczenia wyklucza w ogóle możliwość wznowienia postępowania w sprawie, w której na podstawie niekonstytucyjnego przepisu zapadło ostateczne rozstrzygnięcie. Brak możliwości wznowienia postępowania miałby występować nie tylko w okresie odroczenia, ale również po upływie terminu wskazanego w sentencji wyroku TK. Pogląd ten w ostatnim czasie podzielił również SN, który w wyroku z 20 kwietnia 2011 r. (sygn. akt I CSK 410/ 2010), stwierdził, że orzeczenie TK odraczające w czasie utratę mocy obowiązującej przepisu uznanego za niezgodny z konstytucją nie stanowi podstawy wznowienia postępowania przewidzianej w art. 401 k.p.c., chyba że w jego sentencji orzeczono o indywidualnej korzyści dla osoby, która wniosła skargę konstytucyjną.
Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.
Artykuły powiązane
Załączniki
Komentarze
Polecane
-
Oświadczenie Andrzeja Rzeplińskiego, prezesa Trybunału Konstytucyjnego
Andrzej Rzepliński -
Kaczorowski: Mitteleuropa po triumfie Trumpa
Aleksander Kaczorowski -
Piotrowski: Trybunał Konstytucyjny na straży wolnych wyborów i podstaw demokracji
Ryszard Piotrowski -
Prawnicy wobec sytuacji Trybunału Konstytucyjnego, badania i ankieta
Kamil Stępniak -
Skotnicka-Illasiewicz: Młodzież wobec Unii w niespokojnych czasach
Elżbieta Skotnicka-Illasiewicz
Najczęściej czytane
-
O naszym sądownictwie
Jan Cipiur -
Przepraszam, to niemal oszustwo
Stefan Bratkowski -
iACTA alea est
Magdalena Jungnikiel -
TK oddalił wniosek Lecha Kaczyńskiego dotyczący obywatelstwa polskiego
Redakcja -
Adwokat o reformie wymiaru sprawiedliwości
Rafał Dębowski
Brak komentarzy.