Drugi argument TK nawiązuje do istotnych cech postępowania skargowego:

„Wyrok Trybunału Konstytucyjnego zawierający korzystne dla skarżącego rozstrzygnięcie musi znajdować swoją kontynuację w dalszym postępowaniu, które — poprzez użycie stosownych środków proceduralnych — powinno doprowadzić do uchylenia wydanego w jego sprawie ostatecznego orzeczenia. W ten sposób musi być interpretowana regulacja konstytucyjna określająca cechy i naturę skargi konstytucyjnej (art. 79) w powiązaniu z art. 190 ust. 4 Konstytucji. W konsekwencji należy podkreślić, że ten właśnie zasadniczy argument odwołujący się do istotnych cech postępowania w przedmiocie skargi konstytucyjnej przemawia za odrębnym potraktowaniem w odniesieniu do konkretnej skargi konstytucyjnej skutków wyroku TK, następujących — tak jak w niniejszej sprawie — dopiero po upływie terminu wskazanego w sentencji, a przeznaczonego na podjęcie stosownej interwencji ustawodawczej. W tym bowiem przypadku — w odniesieniu do konkretnej skargi — określenie skutków wyroku TK wyłącznie na przyszłość byłoby sprzeczne z samą istotą postępowania w zakresie tzw. kontroli konkretnej konstytucyjności”.

Ten argument odwołujący się do kontroli konkretnej można byłoby odpowiednio odnieść do postępowania zainicjowanego pytaniem prawnym, które również toczy się na tle konkretnej sprawy i po orzeczeniu TK znajduje swoją kontynuację.

Trzeci argument na rzecz konieczności zastosowania „przywileju korzyści” przytoczony w wyroku o sygn. akt SK 38/03 odwołuje się do potrzeby realizacji konstytucyjnie gwarantowanego prawa do sądu: „Tylko w ten sposób bowiem może być zagwarantowana w niniejszej sprawie ochrona konstytucyjnego prawa skarżących do sądu”. Argument ten został powtórzony w wyroku o sygn. akt SK 1/04, w którym TK dodatkowo odwołał się do potrzeby dokonania „sanacji konstytucyjności (art. 190 ust. 4 Konstytucji).” Oba te argumenty można byłoby rozciągnąć na postępowanie wszczęte pytaniem prawnym.

Czwarty argument przytoczony w wyroku o sygn. akt SK 38/03 odnosi się do potrzeby premiowania aktywności skarżących: „udana skarga konstytucja musi doprowadzić do restytucji konstytucyjności, także w indywidualnym wymiarze. Dlatego Trybunał decyduje się w takim wypadku na przyznanie przywileju indywidualnej korzyści dla tych, których działanie i inicjatywa doprowadziły do usunięcia niekonstytucyjnego przepisu z obrotu prawnego.”