Sędzia Trybunału Konstytucyjnego podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za przewinienia służbowe, uchybienia godności urzędu oraz wykroczenia, a także za swoje postępowanie przed objęciem stanowiska, jeżeli przez nie uchybił obowiązkowi piastowanego wówczas urzędu państwowego lub okazał się niegodnym stanowiska sędziego [art. 17 ust. 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym i art. 49 ust. 1 i 2 ustawy o Sądzie Najwyższym], Przez przewinienie służbowe rozumie się na ogół zawinione niedopełnienie lub przekroczenie obowiązków określonych w ustawach. Natomiast uchybienie godności to wszelkie nieetyczne, niemoralne, gorszące zachowanie sędziego w służbie i poza służbą, w życiu publicznym i prywatnym, które przynoszą ujmę stanowisku sędziego[35]. Wynika z tego, że zasięg odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziego może być bardzo szeroki i obejmować wszystkie dziedziny jego życia, jeżeli tylko ujawnione zostaną uchybienia w sprawowaniu urzędu.

Legitymację do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego posiada tylko Prezes Trybunału Konstytucyjnego. Bez takiego wniosku, Trybunał Konstytucyjny [działający jako sąd dyscyplinarny] nie może wszcząć postępowania, a wszczęte bez tego wniosku postępowanie umarza się. Zasadniczy problem powstaje wówczas, gdy należałoby wszcząć postępowanie dyscyplinarne przeciwko Prezesowi Trybunału Konstytucyjnego. Wydaje się, że w takiej sytuacji inicjatywa w pierwszej kolejności należy do Sejmu, który powinien odwołać prezesa ze stanowiska, pozostawiając go w składzie Trybunału, a następnie powołać nowego prezesa spośród członków Trybunału Konstytucyjnego [lub powierzyć takiemu sędziemu obowiązki prezesa], który uruchomi stosowną procedurę dyscyplinarną.

Czyny sędziego, podlegające odpowiedzialności dyscyplinarnej przedawniają się z upływem trzech lat, a w przypadku, jeżeli czyn zawiera znamiona przestępstwa, jego przedawnienie nie może nastąpić wcześniej, niż przedawnienie określone dla tego przestępstwa w kodeksie karnym[36].

Ustawa o Sądzie Najwyższym w art. 51 ust. 1 ustanawia następujące kary dyscyplinarne: upomnienie, nagana, usunięcie z zajmowanego stanowiska, wydalenie ze służby sędziowskiej. Kara dyscyplinarna nagany lub usunięcia z zajmowanego stanowiska pociąga za sobą pozbawienie możliwości awansowania w ciągu trzech lat oraz niemożność uzyskania w tym czasie utraconego stanowiska [art. 51 ust. 2].